سینرگوژی آموزش(ترکیب پداندراگوژی) داده های مکان محور در محیط جغرافیایی

سینرگوژی روش است که در آن اصو ل یادگیری بر مبنای مشارکت گروهی و هم افزایی ساختاری فراگیر در فرایند یادگیری است. در این روش معلم(مدرس) بعنوان تسهیلگر و یادگیرنده خودراهبر شناخته می شود. یادگیرنده محتوا و مفاهیم را از طریق یادگیری مشارکتی و بصورت گروهی می آموزد. در این بین آن محتوای درسی دروس مکان محور (مانند جغرافیا) با داده های مکانی عجین شده و پایدار سازی آن نیازمند یادسپاری و تصویر سازی ذهنی یادگیرنده است. به تناسب تجربه نشان داده است که یادگیری این دروس به شیوه های سنتی کارآمدی لازم را نداشته و نتواسته است محتوای یادگیری را برای یادگیرنده پایدار سازد. این پژوهش با ماهیت مروری و چارچوب مدل کلی تجربی- عملیاتی به بررسی دانش پداگوژی، اندراگوژی و ترکیب آن(سینرگوژی) پرداخته و نقش سینرگوژی را در یادگیری واحدهای درسی مکان محور را تشریح نموده است. نتایج پژوهش نشان می دهد الگوی سینرگوژی در صورت عملکرد گام به گام و اثر موثر تسهیلگری و هدایت معلم(مدرس) می تواند الگوی بسیار کارآمد برای آموزش دروس مکان محور مانند جغرافیا باشد. چه بسا پیاده سازی این الگو منجر به تصویر سازی ذهنی و یادسپاری عمیق پایدار از مطالب دروسی مانند مطالعات اجتماعی در مقاطع ابتدایی و دروس جغرافیا و زمین شناسی در مقاطع متوسطه و سایر دروس رشته های تخصصی در مقاطع دانشگاهی و فرادانشگاهی شود.