الزامات آموزش تقاضامحور در رشته طراحی_ دوخت

آموزش فنی-حرفه‌ای نزدیک به سه دهه در نظام آموزشی ایران جریان داشته و روز‌به‌روز گسترش یافته است. هدف از این سبک آموزش، تربیت نیروی ماهر برای بازار کار است؛ اما اینکه فارغ‌التحصیلان این رشته‌ها تا چه حد توانسته‌اند انتظار بازار کار را برآورده سازند نیاز به بررسی دارد. رشته طراحی_ دوخت یکی از این رشته‌های تحصیلی است که سالانه تعداد زیادی دانشجو در آن فارغ‌التحصیل می‌گردند؛ اما به نظر می‌رسد تعداد بسیار اندکی از این افراد آموزش‌دیده می‌توانند وارد بازار کار حرفه‌ای گردند. بر خلاف بازار که متقاضی پوشاک صنعتی است، محوریت آموزش این رشته مبتنی بر دوخت سفارشی‌دوزی می‌باشد؛ لازم است برای کارآمدتر شدن آموزش، به نیاز بازار توجه شود. این تحقیق در نظر دارد الزامات آموزش بر مبنای تقاضای بازار را مورد بررسی قرار دهد. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی است. نتایج مطالعه نشان می‌دهد که برای افزایش کارایی رشته طراحی_ دوخت، رویکرد آموزشی این رشته تغییر یافته و به سمت آموزش صنعتی سوق داده شود.

demand-centered training requirements in sewing _design

technical and vocational training has been stablished in iran s educational system for nearly three decades and is expanding increasingly. the purpose of this training style is to provide skilled workforce for labor market. but to what extent technical and vocational graduates have been able to meet the expectations of labor market needs to be examined. sewing design is one of academic fields in which a lot of students graduate annually. very few of these trained people, however, seem to enter professional labor market. in contrast to market that demands industrial clothing, the focus of training of sewing design is on tailoring; therefore, it is necessary to pay attention to market needs in order to make training more efficient. the objective of this research is to examine training requirements based on market demand. the research method is descriptive and analytical. the results from the research show that the educational approach of sewing design should be changed and directed towards industrial training to increase its efficiency.