تجارب زیسته معلمان از کاربرد فناوری در برنامه درسی

هدف از پژوهش حاضر فهم تجارب معلمان از کاربرد فناوری دربرنامه درسی بود . معلمانی که به طور مستقیم کاربرد فناوری درنظام آموزشی را تجربه کرده اند . پژوهش به شیوه کیفی و از نوع پدیدار شناسی انجام گرفت با توجه به ماهیت پژوهش نمونه گیری از نوع هدفمند بود و از شرکت کنندگان بالقوه مصاحبه های نیمه ساختارمند انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل مضمون استفاده شد . یافته های حاصل از داده ها در 11 مضمون سازمان دهنده و تعداد 130 مضمون پایه استخراج شد مضامین سازمان دهنده شامل : تسهیل یادگیری؛ تغییرات مثبت رویکردهای پداگوژیگی؛ نواوری های جدید به کمک فناوری ؛ تسهیل فرایندهای ساختاری و سازمانی ؛ عدم زیر ساخت های فناوری و پشتیبانی سازمانی؛مشکلات آموزشی و فرهنگی؛ مشکلات تجهیزات فناورانه موجود؛ مشکلات ساختاری، اداری و مدیریتی ؛ مشکلات پداگوژیکی؛راهبردهای مدیریتی و راهبردهای پداگوژیکی هستند . یافته های پژوهش نشان دادکه اگر نظام آموزشی برنامه ریزی درستی در جهت کاربرد صحیح فناوری برای یاران آموزشی خود ( مدیران، معلمان، دانش آموزان، اولیا،کارکنان اداری و..) داشته باشد و با یک مدیریت و مشارکت جمعی این فعالیت انجام شود می توان از فناوری های نوین در امر تعلیم و تربیت به بهترین نحو استفاده کرد و نتایج چشم گیری را شاهد بود اما اگر در مسیر استفاده از فناوری درست عمل نشود علی رغم اینکه هزینه های زیاد نظام تعلیم و تربیت کشور به اهداف مورد نظر نخواهد رسید و ممکن است آسیب های جدی نیز به همراه داشته باشد.