طراحی مجتمع مسکونی با هدف ارتقا خاطره جمعی در شهر رشت (نمونه موردی: مجتمع مسکونی لاکانشهر)

مجموعه‌های مسکونی که زمانی قرار بود با قرارگیری در میان فضای سبز، زیبا و کم‌تراکم، اجتماعات الگویی را ایجاد کند، به تدریج به مجتمع‌های آپارتمانی با تراکم بسیار بالا تبدیل گردیدند. یکی از اثرات منفی ناشی از تراکم جمعیت، کاهش روابط اجتماعی افراد و به دنبال ان، کم‌رنگ‌شدن نقش خاطره‌ جمعی در مجتمع‌‌های مسکونی است. هدف از این پژوهش شناخت مولفه‌های تاثیرگذار در افزایش تعاملات اجتماعی و به‌کارگیری آن‌ها در فضاهای بینابینی مجتمع‌های مسکونی، به‌ویژه گره‌ها است. در ادامه با مطالعه نظری عوامل تاثیرگذار در افزایش تعاملات اجتماعی و خاطره‌انگیزی فضا مانند حس مکان، سرزندگی و همه‌شمولی شناسایی شد و از طریق روش مصاحبه با ساکنین مجتمع مسکونی لاکانشهر و سایر ساکنین آپارتمان‌های مسکونی، مهم‌ترین مولفه‌های کالبدی، ادراکی و فعالیتی گره‌ها استخراج شد. طبق نتایج به دست آمده، ، احساس آرامش، مجاورت با عناصر طبیعی، تنوع در تراز دید، رعایت حریم شخصی، تنوع کاربری و نورپردازی، مهم‌ترین عواملی است که انگیزه و تمایل افراد را برای حضور در مکان و انجام فعالیت جمعی افزایش می‌دهد.