تحلیل ساختار بافت تاریخی و الگوهای تغییر خوانش محیط شهری براساس مبانی معماری حکمت بنیان در قالب رویکرد زمینه گرایی (نمونه موردی: میدان امام خمینی (ره)، میدان حسن آباد، تهران)

بافت کهن و تاریخی در هر دوره با توجه به پیشرفت سبک زندگی و حرکت به سوی مدرنیته بدون تغییر باقی نمی ماند؛ یکی از روش های احیای بافت تاریخی، افزودن کاربری های جدید در قالب بناهای میان افزا است.تحول، تغییر و ایجاد ساختارهای جدید، برای تداوم حیات بافت های تاریخی در طول سالیان امری ضروری است. بررسی حفاظت از بافت تاریخی و نکات مثبت آن در کنار بهبود بخشیدن نقاط ضعف و عملکرد هایی که با مدرنیته همسو و هم راستا نیستند خواسته ی عموم افراد برای داشتن زندگی راحت تر و همین طور موجب حفظ معماری و هنر با اصالت ایرانی است. با بررسی تاریخ شهرهای ایران می توان به انسجام در توسعه ی شهری در دوره های مختلف پی برد. انسجامی که حاصل تلاش های فرهیختگان هردوره بوده و گاها در برخی دوره های دیگر نیز رعایت نگردیده است. امروزه که توسعه شهرها درون و پیرامون شهرها با سرعت بیشتری در حال افزایش است؛ برای بهبود و حفاظت از این میراث چه اقداماتی با توجه به اصول و مبانی معماری حکمت بنیان وجود دارد؟در این پژوهش اهمیت شناخت بنا تاریخی و فرهنگی و قابلیت هایی که هر کدام دارند و میتواند بر نسل آینده نیز تاثیرگذار باشند را تحت یک بررسی مقایسه ای با مبانی نظری در قالب نمونه های بافت و بنای تاریخی واقع در تهران (نمونه موردی: میدان امام خمینی (ره) و میدان حسن آباد) پرداخته ایم و با مقایسه و ایجاد یک طبقه بندی کلی راهکار و شالوده ای برای نوسازی یا بازسازی های احتمالی آینده بر پایه مبانی معماری حکمت بنیان جمع آوری نمودیم.