امکان سنجی تبدیل کاروانسراهای تاریخی به اقامتگاه بومگردی در شهر لار

در دهه‌های اخیر نیاز به اقامتگاه‌‌های بومگردی در برخی مناطق کشور که دارای جاذبه‌های گردشگری یا فرهنگی خاصی هستند، به شدت حس می‌شود. در بعضی از شهرهای بزرگ ایران کاروانسراهای متروکه برای این منظور استفاده می شوند. لارستان، یکی از وسیع ترین شهرستان های استان فارس بعد از شیراز به حساب می آید. این منطقه با توجه به وجود بناهای تاریخی، فرهنگ غنی و زبان خاص مردم، ارتباط با کشورهای حاشیه خلیج‌فارس به واسطه داشتن فرودگاه بین‌المللی، قرارگیری در محور پررفت ‌وآمد شیراز- بندرعباس و بویژه پل ارتباطی بین شهرهای جنوبی کشور و شهر شیراز (قطب پزشکی ایران)، می‌تواند به یکی از قطب های گردشگری جنوب کشور تبدیل شود. متاسفانه نبود اقامتگاه مناسب برای مسافران و گردشگران، یکی از معضل‌های این شهرستان است. در این مقاله، با بررسی و تحلیل کاروانسراهای تاریخی واقع در شهر لار، تغییر کاربری آنها به عنوان اقامتگاه بومگردی ارزیابی می شود. روش تحقیق کلی این مقاله توصیفی- تحلیلی می‌باشد و گردآوری اطلاعات نیز به روش میدانی و مطالعات کتابخانه‌ای انجام گردیده است. در بین کاروانسراهای مورد مطالعه کاروانسرای نو واقع در مرکز شهر لار پتانسیل بالایی برای تغییر کاربری به اقامتگاه بومگردی دارد.