ابعاد مشارکت حوزه های علمیه در مدیریت بحران جنگ بیولوژیک

بدون تردید جنگ‌ها همواره بحران‌آفرین بوده‌اند و نه تنها حیات سیاسی بلکه حیات اقتصادی، اجتماعی، دینی و اخلاقی یک جامعه را مورد چالش قرار داده‌اند، جنگ‌های بیولوژیک نیز منشا بروز بحران‌هایی بوده که سرنوشت ملت‌ها و دولت‌ها را در عرصه‌های مختلف تحت تاثیر خود قرار می‌دادند؛ در چنین شرایطی دستگاه‌های حاکمیتی و نظامی طبق وظایف قانونی خود جهت مدیریت بحران، اقدام می‌نموده اما به دلیل تبعات جنگ‌های بیولوژیک و گستردگی دامنه‌ی تاثیرگذاری آن‌ها نسبت به سایر جنگ‌ها، به مشارکت نهادهای گوناگون از جمله حوزه‌های علمیه که از پایگاه‌های تاثیرگذار دینی به شمار می‌آیند، نیاز پیدا می‌کردند. نویسنده در این اثر با توجه به ضرورت اتخاذ رویکردی فعالانه‌تر، هدفمند و منظم از سوی حوزه‌های علمیه در مدیریت بحران و نبود آثار لازم در این زمینه، به تبیین ابعاد مشارکت حوزه‌های علمیه در مدیریت بحران جنگ بیولوژیک با روشی توصیفی-تحلیلی روی آورده و در نهایت بدین نتیجه رسیده‌است که مشارکت این نهاد با توجه به کارکردهای حوزه‌های علمیه و مقبولیت مردمی آن، در ابعاد تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی، اقناع جامعه و بصیرت‌دهی، روحیه بخشی، حضور موثر در خط مقدم، سامان‌بخشی به سلامت معنوی و آرامش روانی آسیب دیده‌‌ی فرد و اجتماع، پاسخگویی به پرسش‌های نوپدید، تزاحم‌ها و شبهات ایجاد شده، تبیین‌گری و... می باشد.