نقش حوزه های علمیه در برون رفت از بحران جمعیت با توجه به جنگ بیولوژیک

اهمیت موضوع جمعیت به دلیل کاهش نرخ موالید و روند رو به رشد سالمندی در جامعه به حدی است که اکنون به عنوان یکی از عوامل تهدیدکننده محسوب می‌شود. در این میان، نقش حوزه‌های علمیه به عنوان متولیان فرهنگ اسلامی در جامعه، بسیار پررنگ است. برای جبران این کاهش و تعدیل جمعیت، حوزویان، طلاب و مراجع تقلید باید گام‌های بلندی بردارند. مسئله حکم شرعی افزایش جمعیت و فرزندآوری مسئله‌ای فقهی است که ویژگی‌های علمی خاص خود را دارد که هم در مرحله افزایش و هم در کاهش جمعیت باید مورد توجه قرار گیرد. جنگ بیولوژیک، جنگ زیستی یا میکروبی به معنای استفاده هدفمند از عوامل بیولوژیکی اعم از باکتری ها، ویروس ها، تک یاخته ها و ... به منظور کشتن یا ناتوان کردن انسان ها، جانوران یا گیاهان در تولید نسل است. انسان در زندگی روزمره پیوسته در معرض بمباران سموم و مواد شیمیایی است. این نوشتار سعی دارد با هدف بررسی نقش حوزه های علمیه در برون رفت از بحران جمعیت با توجه به جنگ بیولوژیک به بررسی عوامل بحران جمعیت و راههای برون رفت آن بپردازد. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی به تشریح برخی اصول پرداخته و به روش مطالعه کتابخانه‌ای انجام شده است. نتایج این نوشتار این است که: راههای برون رفت از بحران جمعیت عبارتند از: سلامت نظام تغذیه، اجرای قانون حمایت از خانواده و جوانی، حمایت از ازدواج جوانان و فرزندآوری آنها، تقویت نشاط درون خانواده و مبارزه با پدیده تک فرزندی، درمان ناباروری و تحقق تمدن نوین. نقش حوزه های علمیه در برون رفت از بحران جمعیت عبارتند از: بصیرت بخشی، توجه به مسائل فرهنگی، ترویج فرهنگ ازدواج آسان و به موقع و....از آن جایی که روحانیت در راس مسائل فرهنگی جامعه قرار دارد؛ بنابراین در این زمینه نقش حیاتی ایفا می کنند و در سرنوشت جامعه موثر هستند. باید جوانان را به امر ازدواج تشویق کرد. معاشرت‌های نابه جا و دوستی با جنس مخالف ارزان، آسان، فراوان و در مقابل آن تشکیل خانواده سخت، گران و دشوار است.