مقایسه تطبیقی حکم محصولات تراریخته در سند امنیت غذایی(حق بر غذا) و فقه امامیه

در حیطه حقوق بین الملل بشر، امنیت غذا(حق بر غذا) حق بر رهایی از گرسنگی و دسترسی پایدار به غذا با کیفیت و کمیتی است که جوابگوی نیازهای غذایی و بدون عناصر خطرناک و سمی باشد. لذا با توجه به اینکه در مورد مزایا و ضررهای محصولات تراریخته، مردم برای مصرف آن اطمینان کافی را نداشته اند. و از آن جایی که تحقق این حق با برآوردن نیازهای اولیه و اساسی انسان، زمینه تحقق سایر حقوق بشری شخص را فراهم می‌کند و از این جهت با کرامت انسانی مرتبط است. پس بنابراین بررسی مستندات فقهی مصرف محصولات تراریخته، اهمیّت ویژه ای دارد. در جست و جو سایت ها، مقالات مختلف معلوم شد که اکثر مطالب فقهی در رابطه با بحث تولید این محصولات است. در پژوهش حاضر با نگاه توصیفی- تحلیلی به مقایسه تطبیقی حکم محصولات ترا ریخته در سند امنیت غذایی (حق برغذا) و فقه امامیه مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد که جواز مشروط در محصولات تراریخته، حکم اولیه اباحه و حکم ثانویه منع با توجه به قاعده لاضرر می باشد.