مبنایابی فقهی حق بر سلامت شهروندان با تاکید بر حقوق مصرف کننده

امنیت غذایی به عنوان یکی از چالش‌های حقوق بشر و دولت‌ها متشکل از دو گزاره‌ی تامین مواد غذایی کافی برای هر انسان و سالم بودن مواد غذایی است. امروزه با افزایش جمعیت بشر، نیاز به مواد غذایی نیز افزایش یافته که همین افزایش نیاز موجب تغییراتی در نحوه تولید و توزیع و قیمت گذاری مواد غذایی شده است. استفاده از تغییرات ژنتیکی در تولید محصولات کشاورزی تاثیراتی بر سلامت جسمی و روانی جوامع بشری گذاشته است .ناباروری ها یکی از پیامدهای استفاده بی رویه از محصولات تراریخته است . لذا علاوه بر اینکه حق مصرف کننده‌ی این طیف از مواد غذایی، آگاهی از تراریخته بودن و مضرات آنهاست، باید مشخص شود که تولید کننده استحقاق محکومیت کیفری را نسبت به تولیدات خود داشته و مصرف کننده ناآگاه نیز می‌تواند در جایگاه شاکی نسبت به تولید کننده‌ی مواد غذایی تغییر ژنتیک یافته قرار گیرد.در این نوشتار که با روش توصیفی _تحلیلی به رشته تحریر در آمده است نگارندگان ضمن مداقه در آثار فقیهان امامیه به ارائه مبانی فقهی مسوولیت کیفری تولید کنندگان محصولات تراریخته از جمله قاعده فقهی لا ضرار و تسبیب پرداخته اند .برآیند این بررسی اثبات مسوولیت کیفری در صورت عدم اطلاع رسانی نسبت به تراریخته بودن محصول و آثار سوء آن است.