توسعه ارتباط دانشگاه با جامعه و صنعت با هدف ارتقای دانشگاه‌ها به نسل چهارم

در این مقاله، مدلی مبتنی بر ماموریت گرایی جهت ایجاد ارتباطی پایدار بین دانشگاه و جامعه با هدف ارتقا به دانشگاه های نسل چهارم بسط داده خواهد شد. جایگاه کلیدی ماموریت گرایی در بهبود نقش آفرینی دانشگاه-ها در حل مشکلات جامعه، ارتباط با صنعت و درآمدزایی پایدار تبیین شده است. ماموریت گرایی جزو مباحثی است که در سال های اخیر تا حدی موردتوجه قرار گرفته است. اما عدم توجه واقعی به جایگاه مهم این مقوله سبب شده پیشرفت قابل‌ملاحظه‌ای در اثرگذاری آن ایجاد نشود. در نتیجه، مشخص نیست بروندادهای پژوهشی دانشگاه ها قرار است در چه جهتی هدف گیری شوند. در انتها پس از نقد وضعیت رایج برای ارتباط با صنعت در ایران، راهکارهای لازم برای نهادینه‌کردن فرهنگ ماموریت گرایی در جامعه دانشگاهی ایران وفق الگوریتم پنج-مرحله ای 1) اولویت بندی نیازها و تعیین ماموریت ها، 2) تیم سازی و رزومه سازی، 3) انجام اقدامات پژوهشی و فناورانه متنوع، 4) شبکه سازی در داخل دانشگاه، 5) انتقال نتایج حاصل از مطالعات به جامعه هدف، تبیین شده است. در این الگوریتم باید توجه داشت که یک نهاد متولی بیرون از دانشگاه باید در کنار دانشگاه باشد تا فعالیت های پژوهشی بی ثمر رها نشود. در انتها موانع موجود از جمله نبود آیین نامه های هدفمند و ضعف آیین-نامه ارتقا، عدم یکپارچگی سیستم آموزش عالی ایران و نبود انعطاف پذیری و پویایی کافی در سیستم حکمرانی مرکزگرا تبیین شده اند.