نقش آموزش عالی در توسعه پایدار

این مطالعه به بررسی نقش توسعه پایدار در آموزش عالی پرداخته و تاکید می‌کند که موسسات آموزشی باید استراتژی‌های خود را به‌طور جدی بازنگری کنند تا فضایی آموزشی پایدار و کارآمد ایجاد کنند. روش پژوهش شامل مطالعه اسنادی برای تحلیل رویکردها، فعالیت‌ها و تجربیات مرتبط با آموزش عالی و توسعه پایدار است. آموزش عالی به‌عنوان نهادی کلیدی، نقش تعیین‌کننده‌ای در پیشبرد اهداف توسعه پایدار دارد. ضروری است موسسات رویکردی جامع و یکپارچه را با تغییر در سیاست‌ها، برنامه‌های درسی و شیوه‌های تدریس اتخاذ کنند. برای تحقق این اهداف، باید محیط‌های آموزشی نوآورانه و چندبعدی ایجاد شود تا کیفیت آموزش و ادغام اصول پایداری در فرآیندهای آموزشی و پژوهشی بهبود یابد. به عبارت دیگر، آموزش عالی باید به نیازهای پیچیده جامعه پاسخ دهد. این امر مستلزم همکاری تمامی ذینفعان شامل دولت، دانشگاه‌ها، اساتید و دانشجویان است. لذا بازنگری سرفصل‌های آموزشی، تقویت مهارت‌آموزی و ارتباط با صنعت، و تغییر الگوی تدریس برای پرورش تفکر انتقادی به عنوان پیشنهادات کاربردی مطرح شده است. در نهایت، مشارکت فعال دانشجویان در یادگیری مستمر و فعالیت‌های اجتماعی، به‌عنوان عاملی موثر در تحقق توسعه پایدار توصیه می‌شود.