بررسی نظر مخالفان و موافقان در مورد مصوبه سنجش و پذیرش، مطالعه موردی اثر قطعی سوابق تحصیلی

سنجش توانمندی‌های علمی داوطلبان ورود به آموزش عالی برای گزینش شایسته‌ترین افراد روی صندلی‌های باکیفیت دانشگاه‌ها، همواره جز دغدغه‌های اصلی سیاست‌گذاران و قانون‌گذاران حوزه آموزش کشور بوده است. یکی از نهادهایی که از سال 1362 به مساله آزمون سراسری (کنکور) ورود کرده و مصوبات متعددی در این حوزه داشته، شورای عالی انقلاب فرهنگی است که مهمترین و موثرترین این مصوبات را می‌توان مصوبه جلسات 843 مورخ 15/4/1400 و 863 مورخ 17/3/1401 تحت عنوان کلی «سیاست‌ها و ضوابط ساماندهی سنجش و پذیرش داوطلبان ورود به آموزش عالی» دانست. این مصوبه که در مرحله تصویب در شورای عالی انقلاب فرهنگی و ابلاغ رئیس جمهور وقت با چالش‌های متعدد همراه بود، عملاً شیوه سنجش داوطلبان آزمون سراسری از سال 1402 به بعد را نیز با تغییرات جدی مواجه کرد. این مصوبه طی دو سال اجرا، هم به لحاظ ماهیت و هم به لحاظ کیفیت اجرا، نقدها و اعتراضات معتنابهی را برانگیخته است. تاثیر قطعی سوابق تحصیلی پایه‌های دهم، یازدهم و دوازدهم در نمره نهایی داوطلب را می‌توان مهم‌ترین و در عین حال چالشی‌ترین محور مصوبه مذکور دانست. در این پژوهش سعی شده است با استفاده از نظر خبرگان و همچنین ارزیابی محدود نظر ذی‌نفعان نقدهای وارده مورد بررسی قرار گرفته، پیشنهاداتی برای اصلاح عنوان شوند. تبدیل تاثیر قطعی سابقه تحصیلی پایه‌های دهم و یازدهم به تاثیر مثبت و برگزاری آزمون جامع سابقه تحصیلی در انتهای پایه دوازدهم به جای گسترده شدن این آزمون‌ها طی سه سال دوره متوسطه دوم از جمله مهترین این پیشنهادها هستند.