مقایسه استراتژی‌های توسعه هوش مصنوعی در ایران و اتحادیه اروپا

این مقاله به بررسی تطبیقی استراتژی‌های توسعه هوش مصنوعی در ایران و اتحادیه اروپا با بهره‌گیری از چارچوب نظری نوآوری سیستم‌ها می‌پردازد. هدف اصلی تحقیق، تحلیل عوامل موثر بر تفاوت‌های استراتژی‌های توسعه هوش مصنوعی در این دو منطقه است. فرضیه اصلی این است که تفاوت‌های اساسی در زمینه‌های اولویت‌های فناوری، ساختارهای سیاسی، فرهنگ حقوقی، و سطح پیشرفت اقتصادی، منجر به رویکردهای متفاوتی در توسعه هوش مصنوعی شده‌اند. در ایران، توسعه هوش مصنوعی بر محورهایی مانند تقویت سرمایه انسانی، بهبود زیرساخت‌های فناوری و حقوقی، و توجه به رشد اقتصادی استوار است. همچنین، رویکرد ایران به هوش مصنوعی تحت تاثیر ملاحظات اخلاقی و ارزش‌های اسلامی از جمله عدالت اجتماعی، مسئولیت‌پذیری، و حفظ حریم خصوصی قرار دارد. در مقابل، اتحادیه اروپا بر توسعه هوش مصنوعی انسان‌محور، پایدار و منطبق با اصول اخلاقی و حقوق بشری تاکید می‌کند. اتحادیه اروپا تلاش دارد با تدوین چارچوب‌های قانونی و تنظیم‌گری دقیق، اطمینان حاصل کند که این فناوری به‌طور مسئولانه و عادلانه در جامعه به‌کار گرفته شود. این مقاله همچنین به بررسی نقش کلیدی دولت‌ها و همکاری‌های بین‌المللی در پیشبرد اهداف توسعه هوش مصنوعی در هر دو منطقه پرداخته و نتیجه‌گیری می‌کند که هر منطقه، با توجه به شرایط فرهنگی، اجتماعی و سیاسی خود، مسیرهای متفاوتی را در توسعه هوش مصنوعی دنبال می‌کند. این تفاوت‌ها فرصت‌هایی را برای طراحی راهبردهای بومی و همکاری‌های جهانی ایجاد می‌کنند.