بازتاب اصول حکمرانی مسئولانه علم و فناوری در سیاست های آموزش عالی ایران

هدف این تحقیق شناسایی اصول حکمرانی مسئولانه علم و فناوری و بازتاب آنها در سیاست های آموزش عالی ایران می باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت آمیخته اکتشافی است. در رویکرد کیفی ابتدا با مرورسیستماتیک مطالعات مرتبط با مسئله تحقیق، به روش هدفمند قضاوتی و با ابزار هاب متا هشت اصل سیاستگذاری حکمرانی مسئولانه علم و فناوری احصاء گردید. دررویکرد کمی‌به منظور بررسی بازتاب اجرای سیاست های مرتبط با این اصول در آموزش عالی ایران، سیاست های مرتبط با آموزش عالی تعیین و بر اساس اصول شناسایی شده دسته بندی شد و در قالب یک ابزار پرسشنامه محقق ساخته به روش پیمایشی، در میان نمونه ای30 نفری از جامعه آماری متخصصین و صاحب نظران آموزش عالی که بصورت تصادفی انتخاب شده بودند توزیع و جمع آوری گردید و به کمک نرم افزارهایspss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که سیاست‌های حکمرانی مسئولانه علم و فناوری می‌تواند یکی از مهم‌ترین ارکان تحول‌آفرین در آموزش عالی باشد.بیش از 38 درصد سیاست ها مرتبط با نوآوری پایدار و تنظیم گری چابک می باشند همچنین عدم هماهنگی در سیاست‌ها، کمبود منابع و زیرساخت‌ها، مقاومت فرهنگی و تورم قوانین و مقررات از عمده علل عدم بازتاب مطلوب اصول حکمرانی مسئولانه علم و فناوری در سیاست های آموزش عالی است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد اصول مرتبط با اصول شفافیت، مسئولیت‌پذیری، مشارکت فعال، آمادگی رویارویی با چالش‌ها و همکاری بین‌المللی حکمرانی مسئولانه علم و فناوری در سیاست های آموزش عالی ایران تاثیر معناداری نداشته است و تنها اصول مرتبط با ارزش های اخلاقی، نوآوری پایدار و آمادگی رویارویی با چالش‌های در سیاست های آموزش عالی ایران اثر گذار بوده اند.