بررسی دیدگاه مقام معظم رهبری در امیدآفرینی به نخبگان و دانشجویان با رویکرد تحلیل مضمون

امیدآفرینی یکی از مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار بر پیشرفت جوامع، به‌ویژه در میان نخبگان و دانشجویان، به‌عنوان موتور محرکه توسعه علمی و فناوری محسوب می‌شود. این پژوهش با هدف بررسی دیدگاه مقام معظم رهبری در زمینه امیدآفرینی و تاثیر آن بر نخبگان و دانشجویان، از روش کیفی و تحلیل مضمون استفاده کرده است. داده‌های پژوهش از بیانات مقام معظم رهبری در حمایت از پژوهشگران و نخبگان گردآوری و در سه سطح مضامین پایه، سازمان‌دهنده و فراگیر تحلیل شده‌اند. در این مقاله به بررسی عوامل امیدآفرین در کنار مولفه‌های مایوس‌کننده مردم با تاکید بر جوانان و نخبگان و اثر آن بر حکمرانی علم و فناوری پرداخته است. نتایج نشان داد که امیدآفرینی از منظر ایشان، کلید پیشرفت کشور و راه‌حلی برای مقابله با یاس‌آفرینی دشمنان است. مضامین استخراج‌شده در چهار محور اصلی دسته‌بندی شده‌اند: 1) اثرات امید بر پیشرفت علمی شامل ایجاد انگیزه، رشد شرکت‌های دانش‌بنیان و تقویت اراده؛ 2) پیامدهای ناامیدی نظیر فرار مغزها، کاهش تلاش علمی و تضعیف حکمرانی علم و فناوری؛ 3) وظایف مسئولین در امیدآفرینی از جمله تعهد به وعده‌ها و اطلاع‌رسانی شفاف؛ و 4) نقش نهادهای آموزشی در پرورش دانشجویان امیدوار و خوش‌بین. این مطالعه نشان می‌دهد که امیدآفرینی نه‌تنها به‌عنوان یک راهبرد مدیریتی و اجتماعی، بلکه به‌عنوان یک وظیفه ملی باید در دستور کار سیاست‌گذاران قرار گیرد. تقویت امید در میان نخبگان و دانشجویان می‌تواند به کاهش یاس و ایجاد محیطی پویا برای پیشرفت علمی کشور منجر شود. بر این اساس، پیشنهاد می‌شود برنامه‌های راهبردی با تمرکز بر افزایش امید و کاهش عوامل یاس‌آفرین تدوین و اجرا شوند.

examining the supreme leader's perspective on creating hope for elites and students with a content analysis approach

hope-building is one of the most important factors influencing the progress of societies, especially among elites and students, as a driving force for scientific and technological development. this study used qualitative methods and content analysis to examine the supreme leader’s perspective on hope-building and its impact on elites and students. the research data were collected from the supreme leader’s statements in support of researchers and elites and analyzed at three levels of basic, organizing, and comprehensive themes. this article examines hope-building factors alongside the people’s disappointing components, with an emphasis on youth and elites and its impact on science and technology governance. the results showed that, from his perspective, hope-building is the key to the country’s progress and a solution to confronting the enemies’ hopelessness. the extracted themes were categorized into four main axes: 1) the effects of hope on scientific progress, including creating motivation, growing knowledge-based companies, and strengthening willpower; 2) the consequences of despair, such as brain drain, reduced scientific effort, and weakened science and technology governance; 3) the duties of officials in creating hope, including keeping promises and providing transparent information; and 4) the role of educational institutions in cultivating hopeful and optimistic students. this study shows that hope-building should be on the agenda of policymakers not only as a management and social strategy, but also as a national duty. strengthening hope among elites and students can lead to reducing hopelessness and creating a dynamic environment for the country's scientific progress. accordingly, it is suggested that strategic plans be developed and implemented with a focus on increasing hope and reducing factors that create despair.