نسبت سنجی مفهوم «استقلال» و «آزادی» در گفتمان غرب، انقلاب اسلامی ایران و الگوی سوم زن

مسئله زن و جایگاه او و آزادی و استقلالش در امور، در سراسر جهان، همیشه بحث برانگیز بوده است. برخی زنان را وسیله ای جهت رفاه حال مردان می دانستند و هیچ حقی برای او قائل نبودند، برخی در مقابل آنان، اعتقاد داشتند که می بایست زنان همانند مرد در تمام جایگاه ها قرار گیرد و بدون در نظر گرفتن ویژگی های فطری و وجه تمایزات او با مردان، زن را در جایگاه سخت و نابرابری با مردان قرار دادند.اسلام بر خلاف تمامی این اندیشه­ها، زن را موجودی می­داند که می­تواند برترین خلقت خدا گردد و از این منظر او را هم جایگاه بامردان می­بیند. در عین حال، قائل به تفاوت در جسم و روح زنان و مردان است و بنا داشته تا وظایف زندگی فردی و اجتماعی برای زن و مرد، به طور عادلانه و در حیطه توانمندی­های ایشان، تعریف کند.در این پژوهش، محقق بر آن است تا با روش تحلیلی – توصیفی، آزادی و استقلال زن را در غرب و در ایران پیش از انقلاب اسلامی و ایران پس از انقلاب اسلامی، با یکدیگر قیاس کند. تا بتوان وجه تمایز زنی که در گفتمان انقلاب اسلامی و الگوی سوم زن(امروز) در جامعه اسلامی ایران تعریف شده است را پیدا کرد.در ایران، قبل از انقلاب، نسبت به زنان دو دیدگاه وجود داشت؛ دیدگاهی، زن را در حیطه سنتی خویش(ابژه) و در خانه تعریف می­نمود و دیدگاهی او را هم پای زنان غرب و دون پایه(سوژه) می­انگاشت. انقلاب اسلامی مدعی است در موضوع زن بیشترین قرابت را با مختصات زن مسلمان دارد و وقوع انقلاب اسلامی و بعد از آن دفاع مقدس، به خلق هویتی نوین از زن، که برتر از زن شرقی و زن در غرب منجر گشت.