“تجلی جغرافیای ایران زمین در متون تاریخی اسلامی مطالعه موردی: خراسان”

ایران زمین از کهن‌ترین دوران و از طریق آثاری چون جغرافیای بطلمیوس، پلینیوس، استرابو برای ملل قدیم نامی آشنا بوده است. اعراب و مسلمانان همراه با گسترش قلمرو سرزمین‌های اسلامی و تعیین درآمدهای کشاورزی و سنجش خراج و اوضاع بازرگانی مناطق مختلف تحت تصرف خویش می‌پرداختند. منطقه‌ی بزرگ خراسان به علت قرار گرفتن در محل تلاقی ملل و نحل گوناگون از جمله مناطق مهم و کلیدی در جهان اسلام است. هر چند در قرآن کریم هیچ نامی به صورت مستقیم از قلمرو ایران به صورت مستقیم نیامده است اما در میراث روایی مسلمانان، اشاره و یادکردهای متعددی از ایران و ایرانیان وجود دارد. این پژوهش با روش توصیفی - تحلیلی در پی بررسی گزاره‌های تاریخی و جغرافیایی برخی متون اسلامی در مورد منطقه ی خراسان در ایران است. یافته‌های این پژوهش حکایت از آن دارد که اکثر متون اسلامی در مورد منطقه‌ی خراسان مثبت هستند و در برخی گزارش‌ها هم موارد منفی از آن منطقه گزارش شده است. از جمله اشاره‌های متون اسلامی به منطقه‌ی خراسان می‌توان به نام بردن شهرهای خراسان، پیش بینی آینده، حالات و گرایشات مردمان، مدفن امام رضا، آب و هوا و بشارت در مورد آن است.