پیشگامی ایرانیان در تعالی نهضت ترجمه‌ی عربی

زبان، یک میراث بشری و پدیده‌ای اجتماعی است که به خوبی از واقعیت جامعه و ساختار آن حمایت می‌کند و با کمک آن می-توان از حقایق علمی، دینی و فرهنگی مردم سایر ملل نیز آگاهی یافت. ایرانیان به زبان عربی توجه ویژه‌ای داشتند؛ زیرا آن را به عنوان زبان دین خود می‌دانستند؛ از این رو برای ترویج اندیشه‌های خویش، ناگزیر شدند این زبان را فرا بگیرند. هدف از نگارش این مقاله، آشکارسازی پیشگامی ایرانیان در تعالی نهضت ترجمه‌ی عربی به عنوان زبان دینی و علمی جهان اسلام است. در این پژوهش که با روش توصیفی تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه‌ای نوشته شده است، چنین استنتاج شد که ایرانیان با روش‌های مختلف همچون ایجاد مکان‌های مخصوص ساختن کاغذ، ترجمه‌ی منابع مهم و کاربردی از زبان عربی به سایر زبان‌ها و نیز آثار سایر زبان‌ها به زبان عربی، ویرایش و بازنگری متون ترجمه شده، تشکیل جلسات گفتگو پیرامون ترجمه، خدمات بسیار بزرگ و ماندگاری به نهضت ترجمه کردند و برخی از سلسله‌ها و خاندان‌های ایرانی از جمله ساسانیان و برمکیان نقش بسزایی در این امر داشتند. بدیهی است که نویسندگان پس از مطالعه‌ی دقیق منابع متعددی در راستای موضوع این مقاله و تفحّص در آن‌ها، به این نتیجه رسیدند.