آسیب شناسی برنامه مدارس موجود

امروزه باید زمینه بهره گیری فرزندان این مرز وبوم به عنوان آینده سازان کشور از خدمات و فرصت های نظام تعلیم و تربیت بیش از پیش فراهم گردد، چراکه مطابق سند تحول بنیادین آموزش و پرورش ازجمله رسالت های نظام تعلیم و تربیت نوین، ایجاد بستر مناسب جهت ارتقای بینش ها،ارزش ها و مهارتهای دانش آموزان در مسیر تحقق حیات طیبهاست و از اهداف و وظایف مهم این نظام ایجاد زمینه برای رشد همه جانبه فرد و تربیت انسان‌های سالم، کارآمد و مسئول برای ایفای نقش در زندگی فردی و اجتماعی است. یکی از فرایندهای مهم نظام تربیت رسمی- عمومی، که در ارتقاء کیفیت آموزش، سهم به سزایی دارد، فرایند مشاوره است. بدیهی است دراین میان شناسایی وتشخیص آسیب‌های فراروی خدمات مشاوره دانش‌آموزان در مدارس، مسئله بسیار مهمی است که در عرصه‌ی تعلیم و تربیت جهان امروز، از سال‌های دور مورد توجّه قرار گرفته وتاکنون ادامه یافته است.مرور مطالعات به عمل آمده در زمینه آسیب‌های فرایند مشاوره تحصیلی نکات مهمی را مورد توجه قرار می‌دهد:عیسی مراد(1391) با تاکید بر این که در تمامی مدارس باید حداقل یک مشاور آگاه و متخصص وجود داشته باشد، برخی از آسیب‌های خدمات راهنمایی و مشاوره در مدارس را به شرح زیر بیان نموده است: کمبود مشاور متخصص، وجود نیروی انسانی غیر متخصص در امر مشاوره، بهره‌گیری ازمفاهیم غیر تخصصی درامر مشاوره، عدم انسجام کامل در خدمات مشاوره و راهنمایی، نامناسب بودن فضای فیزیکی مراکز و هسته‌های مشاوره، محدودیت امکانات تخصصی مورد نیاز مشاوران، کمبود پشتوانه‌های مادی و مالی و غیرمرتبط بودن رشته‌های مشاوران مدارس. شایان فر (1391) نشان داد مدارس برای ارایه خدمات راهنمایی ومشاوره به دانش آموزان با مشکلاتی به شرح زیر مواجه هستند:کم بودن تعداد مشاور، عدم ارائه آموزش‌های مناسب به مشاوران، نداشتن آزمون‌های استاندارد، نبود متخصصان دیگر برای ارجاع، عدم همکاری مسئولان مدرسه با مشاور، نبود امکانات و منابع مادی و مالی.