بررسی شیوه تمرکززدایی از نظام برنامه ریزی درسی با برنامه ریزی درسی مدرسه - محور

در دهه‌های اخیر، تمرکززدایی در آموزش و پرورش به منظور به حداکثر رساندن سهم سطوح پایین‌تر، و افزایش مشروعیت و کارآیی نظام‌های آموزشی و اجرای مطلوب‌تر برنامه‌های درسی، سیری رو به توسعه داشته است و بیشتر کشورها در نقاط مختلف جهان، آن را دنبال کرده‌اند. مدرسه –محوری در راستای تمرکز زدایی و به معنی تفویض اختیار بیشتر به مدارس است و نتیجه آن ، تقویت کارکنان برای مشارکت در تصمیم سازی ها و کاستن شکاف بین مدیران و کارکنان برای رسیدن به کارآیی و کارآمدی در اجراست. پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی شیوه تمرکززدایی از نظام برنامه ریزی درسی با برنامه ریزی درسی مدرسه – محور بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که ایده ی برنامه ریزی درسی مدرسه –محور بر این پایه استوار است ، که بهترین مکان برای طراحی برنامه درسی در آن جایی است ، که معلم و شاگرد در تعامل با یکدیگر هستند.اتخاذ سیاست مدرسه –محوری باعث می شود جایگاه تصمیم گیری از یک الگوی مستبد ، بوروکراتیک و متمرکز به یک روش دموکراتیک و غیر متمرکز عملیاتی تغییر یابد و به واسطه ی تمرکز زدایی و واگذاری اختیار به مدرسه ، همکاری بین والدین و مدرسه بیشتر می شود و هم محیط خانه برای یادگیری بهبود می یابد و مسئولیت پذیری به دلیل ارتقای عملکرد کیفی معلمان و کارکنان مدرسه ، افزایش می یابد.