نقش برنامه ریزی درسی مدرسه محور در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین نقش برنامه ریزی درسی متمرکز و برنامه ریزی درسی مدرسه محور یا غیر متمرکز در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشد. روش اجرای این پژوهش توصیفی است و ابزار گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای استفاده شده است. برنامه ریزی درسی مدرسه محور یک محیطی برای معلمان و شاگردان به وجود آورده تا در آن احساس آرامش کنند و یاددهی – یادگیری در آن آسان تر صورت می پذیرد. در برنامه ریزی درسی مدرسه محور مدیران، معلمان و والدین سهم بیشتری در انتخاب محتوا و ارتقای کیفیت آموزشی دارند و در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان موثر عمل می کنند. برنامه ریزی درسی مدرسه محور از یک نظام متمرکز به یک نظام غیر متمرکز تغییر می یابد. ایجاد چنین برنامه درسی نیاز به معلمانی که با تجربه که بتوانند آن را با توجه به شرایط محیط هر منطقه تنظیم کنند و دانش آموزان را در پیشرفت تحصیلی یاری دهند. برنامه ریزی مدرسه محوری با سازگار کردن نوآوری های متناسب می تواند سودمند باشد. برنامه ریزی مدرسه محوری به نحوی که کلاس درس با هدایت معلم و مشارکت دانش آموزان اداره گردد دانش آموزان به صورت انفرادی و یا در قالب گروه های علمی فرصت اظهارنظر و مشارکت در رهبری آموزشی داشته باشند و ارتباط معلم و شاگرد دوجانبه گردد. ایجاد زمینه برای ایفای نقش فعال دانش آموزان در اداره مدرسه و تغییر روش های آموزشی به نحوی که شاگردان در فرایند آموزش منفعل نباشند و در تصمیم گیری های اداره امور مدرسه سهیم باشند.