بررسی اثر سیلیسیم بر بافت و ریزساختار نهایی فولادهای الکتریکی غیر جهت‌دار و تاثیر آن بر خواص مغناطیسی

در صنایع فولادی کاهش میزان co2 و تولید فولاد سبز عمدتاً به دو روش مستقیم (فرایندی) و روش غیرمستقیم (مصرف نهایی محصول) دنبال می‌شود. استفاده از فولادهای الکتریکی در صنایع تولید تجهیزات الکتریکی گام مهمی در راستای کاهش میزان آلاینده ها و مدیریتی بر مصرف انرژی هستند. در این پژوهش بررسی تاثیر مقدار سیلیسیم بر اتلاف مغناطیسی فولادهای الکتریکی سیلیسیم‌دار غیر جهت‌دار تولید شده در فولادسازی و نورد پیوسته سبا بررسی شده است. بداین منظور پس از بررسی تصاویر میکروسکوپی نوری و تصاویر odf به‌دست‌آمده از بافت‌شناسی با پراش پرتو x نتایج به‌دست‌آمده گزارش گردید. علاوه بر موارد فوق بررسی‌های تغییرات ترکیب شیمیایی و خواص مکانیکی نیز تکمیل‌کننده مشخصه‌یابی‌های صورت‌گرفته انجام شده است. بررسی خواص مغناطیسی با آزمون epstein صورت پذیرفت. نتایج نشان می دهد در آنیل نهایی رشد دانه تا میانگین 120 میکرون و کاهش کربن تا زیر 30 ppm در اثر دکربوره شدن مشاهده شد. در بافت ورق های گرم افزایش سیلیسیم منجر به ایجاد بافت قوی <110> {112} و تضعیف بافت <110> {111} شد. نورد سرد و کاهش ضخامت 80 درصدی باعث شکل گیری بافت با مولفه‌های <210> {001}، <320> {001} و <110> {001} شد. هر سه بافت رشته ای α ، γ وτ در حالت نورد سرد بیشترین مقدار را داشت و افزایش سیلیسیم منجر تقویت بافت‌های رشته ای و جلوگیری از تضعیف بافت در مرحله آنیل شد. افزایش 5/0 درصدی سیلیسیم باعث کاهش اتلاف 27/0 watt/kg در فولاد الکتریکی غیر جهت‌دار شد.