بررسی عوامل موثر بر ایجاد ناخالصی در تختال های تولیدشده به روش ریخته گری مداوم

کیفیت تختال‌های تولیدی به روش ریخته گری مداوم از مهم‌ترین اولویت‌های کیفی زنجیره تولید محصولات نظیر انواع ورق نورد گرم و سرد است. از جمله عیوب تختال‌ها می‌توان به عیوب ناخالصی، ترک‌ها، جدایش و عیوب شکلی و ابعادی اشاره کرد. ناخالصی‌ها باتوجه‌به ماهیت عیب و همچنین پیچیدگی تشخیص، یکی از مهم‌ترین موارد افت کیفی تختال‌ها به شمار می‌آید. در تحقیق حاضر با بررسی آماری و فنی تختال‌های تولیدی در شرکت فولاد هرمزگان، به روش آزمون غیرمخرب التراسونیک (ut)، عواملی نظیر کاهش سطح مذاب تاندیش و کاهش سرعت ریخته گری به‌عنوان بیشترین عامل ایجاد ناخالصی در تختال شناسایی شد. در رتبه بعدی، به ترتیب، نوسان سطح ذوب در قالب، ورود سرباره پاتیل به تاندیش و الگوی جریان مذاب در تاندیش از عوامل موثر در ایجاد ناخالصی تشخیص داده شدند. همچنین میزان نیتروژن مذاب ارتباط معناداری با میزان ناخالصی در تختال‌های مورد بررسی نداشت.