شناسایی موارد فقهی تخلف برند در صنعت بانکداری ایران

تخلف برند مفهوم نسبتا جدیدی در ادبیات بازاریابی و مدیریت برند به شمار می آید که بیانگر آسیب دیدن روابط بین برند با مشتریان و سایر گروه های ذینفع، در نتیجه تخطی و تجاوز برند و یا عوامل منسوب به آن از قوانین صریح یا ضمنی حاکم بر روابط بین آن ها می باشد. اگرچه برخی جوانب این مفهوم در برندهای تولیدی و به صورت محدود مورد بررسی قرار گرفته است؛ لیکن در بخش خدمات و بویژه خدمات مالی و بانکی توجه بسیار اندکی به این موضوع شده است. از این رو در این تحقیق تخطی و تجاوز برندهای بانکی کشور از قوانین، اصول اخلاقی، معیارها و هنجارهای جامعه و از منظر فقهی و شرع اسلام مورد بررسی و شناسایی قرار گرفت. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز جهت تحقق بخشیدن به هدف تحقیق حاضر، از یک روش کیفی مبتنی بر انجام مصاحبه های عمیق و رودررو با 21 نفر از مطلعین اصلی و کلیدی در صنعت بانکداری ایران بهره گرفته شده است. بر این اساس، موارد فقهی تخلف برند شامل 15 کد محوری و 54 کد باز بود که در سه دسته اصلی تخلف از اصول بانکداری بدون ربا، تخلفات مالی و تخلفات اخلاقی مورد شناسایی قرار گرفتند.