اختلال فضای مجازی در فرایند هویت‌بخشی خانواده ایرانی

در عصر اطلاعات، بخش عظیمی از جامعه‌پذیری نسل‌ها از طریق فضای مجازی انجام می‌شود و نفوذ و تاثیر رسانه تا جایی است که برخی از نظریه‌پردازان ارتباطی بر این باورند که رسانه‌ها اولویت ذهنی و حتی رفتاری ما را تعیین می‌کنند و اگر چگونه فکر کردن را به ما یاد ندهند، اینکه به چه چیزی فکر کنیم را به ما می‌آموزند. درواقع جریان بین‌المللی اطلاعات، جریانی است مرکز- پیرامونی که از کشورهای توسعه‌یافته به‌سوی کشورهای درحال‌توسعه روان است. این جریان به‌شدت یک‌سویه، عمودی، تحقیرگر، منفی‌گرا و سلطه‌جو، توانایی منابع خارجی را برای اجرای اقدام‌هایی نظیر کنترل و نفوذ در کشورهای هدف در قالب تغییر سبک زندگی بسیار افزایش داده است. آسیب‌دیدگی چهره فرهنگی جوامع درحال‌توسعه (ازجمله ایران) ناشی از تحول سبک زندگی، به‌طور قطع آسیب‌های اجتماعی متعددی را دربر خواهد داشت که در این میان سست شدن پایه‌های نظام خانوادگی و الگوبرداری از فرهنگ‌های بیگانهِ ناسازگار با فرهنگ بومی، هویت ایرانی را در معرض مخاطره و تهدید قرار می‌دهد. نوشتار حاضر با مفروض قراردادن اینکه کارکرد معطوف به تشدید به تفرد فضای مجازی، هویت ایرانی که وامدار حس جمع‌گرایی ناشی از قدمت خانواده است را در معرض تهدید قرار می‌دهد، بر آن است تا پاسخگوی این سوال اصلی باشد که فضای مجازی چگونه و تا چه اندازه با تشدید روحیه فردگرایی ایرانیان منجر به تضعیف نهاد خانواده، همگرایی ملی را کاهش داده است؟ روش تحقیق مقاله توصیفی- تحلیلی از نوع اسنادی و روش گردآوری داده‌ها، کتابخانه‌ای است. 

the disruption of the virtual space in the process of identity formation in iranian families

in the information age, a significant portion of intergenerational socialization takes place through the virtual space, and the media’s penetration and influence are so extensive that some communication theorists believe that the media determine our mental and even behavioral priorities. if they do not teach us how to think, they instruct us on what to think about. in fact, the international flow of information is a center-periphery flow that moves from developed countries towards developing countries. this flow is highly unidirectional, vertical, derogatory, negative, and hegemonic, significantly increasing the ability of external resources to implement actions such as control and infiltration in target countries through the promotion of lifestyle changes. the cultural damage suffered by developing societies (including iran) as a result of lifestyle transformations will undoubtedly have numerous social consequences. among these consequences is the weakening of the foundations of the family system and the adoption of foreign cultures incompatible with the indigenous culture, which puts iranian identity at risk and under threat. this paper aims to address the main question of how the virtual space, by intensifying individualism, has undermined the institution of the family and reduced national cohesion, thereby endangering iranian identity, which is indebted to the sense of collectivism derived from the historical significance of the family. the research method employed in this paper is descriptive-analytical, using documentary sources and library research.