بررسی تاثیر روان ‌درمانی مبتنی بر روابط موضوعی بر دل ‌بستگی و خشم زنان سرپرست خانوار در شهر اصفهان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر مداخله ی روابط ابژه ای بر دلبستگی و خشم زنان سرپرست خانوار درشهر اصفهان بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، در جامعه آماری زنان سرپرست خانوار مراجعه کننده به کلینیک مددکاری اجتماعی اصفهان درسال 1401 اجرا شد. از میان این زنان ، 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر ) و گواه (15 نفر ) قرارگرفتند. با استفاده از پرسشنامه های خشم اشپیلبرگر (1962) و سبک های دلبستگی هازن و شیور (1987) ، قبل از شروع جلسات مداخله و پس از پایان خشم و دلبستگی مورد ارزیابی قرار گرفت . تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزارspss20 و آزمون کواریانس جهت تحلیل فرضیه ها انجام شد . نتایج تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها نشان داد که مداخله ابژه ای بر خشم و مولفه های آن (احساس خشمگینانه، تمایل به بروز کلامی خشم، تمایل به بروز فیزیکی خشم، خلق و خوی خشمگینانه، واکنش خشمگینانه، بروز خشم بیرونی، بروز خشم درونی، مدیریت خشم بیرونی و مدیریت خشم درونی) در تاثیر معنادار داشته است و موجب افزایش مدیریت خشم و در بقیه مولفه ها موجب کاهش آنها شده است (0.05>p). همچنین مداخله ابژه ای بر سبک های دلبستگی در بین زنان سرپرست خانوار شهر اصفهان تاثیر معنادار داشته است و موجب افزایش دلبستگی ایمن و کاهش دلبستگی دوسوگرا و اجتنابی شده است(0.05>p).

investigating the effect of object intervention on attachment and anger of female heads of households in isfahan city

the aim this study was to investigate the effect of object relations intervention on attachment and anger of female heads of households in isfahan city. this semi-experimental research with a pre-test-post-test design was carried out in the statistical population of female heads of households referring to isfahan social work clinic in 1401. among these women, 30 people were randomly selected and placed in two experimental (15 people) and control (15 people) groups. using spielberger's (1962) anger questionnaires and hazen and shaver's (1987) attachment styles, anger and attachment were evaluated before the start of the intervention sessions and after the end. data analysis was done using spss20 software and covariance test to analyze hypotheses. the results of data analysis showed that object intervention on anger and its components (angry feeling, tendency to express anger verbally, tendency to physical expression of anger, angry mood, angry reaction, occurrence of external anger, occurrence of internal anger, management external anger and internal anger management) had a significant effect and caused an increase in anger management and a decrease in other components (p<0.05). also, object intervention has had a significant effect on attachment styles among female heads of households in isfahan city and has increased secure attachment and decreased ambivalent and avoidant attachment (p<0.05).