نقش تعدیل ‌کننده بهزیستی معنوی در رابطه بین رضایت جنسی و رضایت زناشویی زنان متاهل شهر تهران

یکی از جنبه های بسیار مهم و پیچیده زندگی زناشویی، رضایت زناشویی است که نقش بسیار مهمی در استحکام و پایداری روابط زناشویی دارد. عوامل مختلفی در تامین رضایت زناشویی موثرند. یکی از مهم ترین آن‌ها رضایت جنسی همسران از یکدیگر است که این نیز به نوبه خود از عوامل دیگری مانند سلامت معنوی متاثر است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل‌کننده بهزیستی معنوی در رابطه بین رضایت جنسی و رضایت زناشویی زنان متاهل شهر تهران انجام شد. مطالعه حاضر، توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زنان متاهل شهر تهران در سال 1400 است که با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 167 نفر برای شرکت در این مطالعه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل مقیاس بهزیستی معنوی، مقیاس رضایت جنسی و پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک-راست بود. برای تحلیل داده ها از روش های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تحت نرم افزار کامپیوتری spss نسخه 22 استفاده شد. یافته ها نشان داد که ضریب همبستگی بین رضایت جنسی (0.37) و بهزیستی معنوی (0.31) با سازگاری زناشویی در سطح 0.01 معنادار بود. همچنین بهزیستی معنوی در رابطه بین رضایت جنسی و سازگاری زناشویی دارای نقش تعدیل‌کنندگی بود (0.05 >p). طبق نتایج مطالعه حاضر، رضایت جنسی و بهزیستی معنوی قابلیت پیش‌بینی سازگاری زناشویی را در زنان دارند و بنابراین می توان این نتایج را در اختیار فعالان حوزه زوج‌درمانی و خانواده قرار داد تا از آن برای ارتقای رضایت زناشویی در مراجعین خود استفاده کنند

the moderating role of spiritual well-being in the relationship between sexual satisfaction and marital satisfaction of married women in tehran

one of the most important and complex aspects of married life is marital satisfaction, which plays a significant role in the strength and stability of marital relationships. various factors are effective in providing marital satisfaction. one of the most important of them is the sexual satisfaction of spouses with each other, which in turn is affected by other factors, such as spiritual well-being. this study aimed to investigate the moderating role of spiritual well-being in the relationship between sexual satisfaction and marital satisfaction of married women in tehran. the present study was a descriptive correlation. the statistical population of the present study includes married people in tehran in 1400. by available sampling method, 167 people were selected to participate in this study. data collection tools included the spiritual welfare scale, the sexual satisfaction scale, and the glombock-right marital status questionnaire. pearson correlation coefficient and regression analysis were used to analyze the data under spss software version 22. the results showed that the correlation coefficient between sexual satisfaction (0.37**) and spiritual well-being (0.31**) with marital adjustment was significant at the level of 0.01. spiritual well-being also had a moderating role in the relationship between sexual satisfaction and marital adjustment (p <0.05). according to the results of the present study, sexual satisfaction and spiritual well-being have the ability to predict marital adjustment in women, and therefore these results can be attributed to professionals active in the field of couples and families to promote marital satisfaction in clients .