آزادی های مشروع در فضای مجازی؛ مطالعه تطبیقی نظام حقوقی ایران و چین

فضای مجازی در همه سطوح زندگی فردی و اجتماعی آحاد بشریت نفوذ کرده است و مساله قانون گذاری و ضابطه مند سازی یکی از مهمترین مسائل دراین عرصه می باشد. از سوی دیگر علی رغم پذیرش آزادی های اجتماعی در نظام های حقوقی، شاهد تحدید این آزادی ها به ویژه در فضای مجازی هستیم. در این پژوهش در پاسخ به این سوال که آیا تحدید آزادی های اجتماعی در فضای مجازی در حقوق ایران و چین، شناسایی شده است و چه مستنداتی دارد، می توان گفت که طبق اصول مختلف قانون اساسی مانند: اصول9 و20 قانون اساسی ایران و همچنین اصول40، 35 و 37 قانون اساسی چین، اصل بر آزادی افراد است؛ ولی اینگونه نیست که مطلق باشد؛ بلکه با قیودی مانند: «لزوم رعایت موازین بنیادین»، «مخل مبانی حکومت، نظم و حقوق عمومی نبودن» و «اضرار به غیر» ناظر به اصولی مانند اصول 4، 24 و 25 در قانون اساسی ایران و اصول 4، 28، 36 و 38 در قانون اساسی چین، ضابطه مند سازی آزادی های اجتماعی را می توان برداشت نمود و این حدگذاری در فضای مجازی نیز قابلیت تعمیم دارد. برای اثبات این فرضیه در این نوشتار از روش توصیفی تحلیلی بهره گرفته شده است.