جستارهایی پیرامون حق برفراموشی و حق برگمنامی

فناوری های دیجیتال که به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره‌ی انسانها بدل شده‌اند با تغییر نوع روابط انسانی شدت آن را نیز افزایش داده‌اند. با گسترش این فناوری‌ها دولت‌ها در صدد اعمال حاکمیت خود در اینترنت برآمدند که این می‌تواند سبب تضییع حقوق شهروندان شود. ولی حق برفراموشی و گمنامی می‌توانند از حقوق شهروندان در فضای مجازی در برابر دولت‌ها صیانت کند که با توجه به شدت یافتن اعمال حاکمیت دولت ایران در فضای مجازی بررسی این دو حق کلیدی ضرورت یافته است. این تحقیق توصیفی و براساس منابع کتابخانه‌ای بوده. مبنای ما در بررسی این دو حق اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر، میثاق حقوق مدنی و سیاسی و اسناد اتحادیه‌ی اروپا بوده. به دنبال بررسی اسناد ذکر شده باید گفت که اگرچه رعایت این دو حق به صورت مستقل در اسناد حقوق بشری ذکر نشده است ولی ابزاری برای رعایت حق بر حریم خصوصی، آزادی عقیده و آزادی بیان در اینترنت هستند. در زمینه‌ی حق برفراموشی لازم است که امکان حذف اطلاعاتی که توسط شهروندان و یا فرد ثالث منتشرشده ممکن باشد. و درباره‌ی حق برگمنامی باید گفت که اصل بر رعایت این حق است و نقض این حق تنها باید به موجب قانون و ترتیبات قانونی صورت گیرد.