رویکرد مدل سازی فازی در برنامه‌ریزی سیر و حرکت ناوگان ریلی: بهبود بهره‌وری با انتخاب بهینه‌ی بارهای سر بازگشت

در پژوهش حاضر، مسئله‌ی افزایش بهره‌وری ناوگان در شبکه‌ی حمل‌ونقل ریلی مورد بررسی قرار گرفته است. ضرورت مسئله‌ی فوق نشات گرفته از این حقیقت است که در حدود نیمی از بارنامه‌های صادر شده‌ صنعت ریلی ایران در چند سال اخیر، بارنامه‌های واگن بدون بار بوده است. این در حالی است که تقاضای بالقوه‌ی کالاهای ریل پسند در شبکه‌ی ریلی ایران بیش از دو برابر عملکرد فعلی براورد میگردد که در حال حاضر این کالاها از طریق گونه‌ی جاده‌ای حمل می‌شوند. پژوهش حاضر قصد دارد تا به کمک یک مدل برنامه‌ریزی ریاضی با استفاده از ظرفیت زیرساخت و ناوگان موجود، بهره‌وری سیستم ریلی را ارتقا دهد. در مدل پیشنهادی، شرایط واقعی مسئله‌ی انتخاب پروژه‌های حمل‌ونقل ریلی، شامل هماهنگی زمان‌های تخلیه و بارگیری و عدم قطعیت در زمان رسیدن ناوگان به ایستگاه‌ها در نظر گرفته می‌شود. برای لحاظ عدم قطعیت مذکور در زمان‌های رسیدن ناوگان از رویکرد برنامه‌ریزی فازی استفاده شده است. هدف از مدل مذکور، انتخاب بهینه‌ی بارهایی در مسیر برگشت پروژه‌های حمل‌ونقل ریلی است؛ به نحوی که بیشترین سود را برای شرکت مالک ناوگان به همراه داشته باشد. پیاده سازی این مدل به شرکت‌های حمل‌ونقل ریلی این امکان را می‌دهد تا با وجود عدم قطعیت زمان رسیدن ناوگان، اقدام به تصمیم گیری و انتخاب مناسب کالاها نمایند.

a fuzzy-optimization approach to rail fleet management: efficiency improvement by optimal selection of backhauling freight

in the current research, the issue of increasing the efficiency of the fleet in green rail transport networks through the improvement of planning of the rail fleet has been investigated. a great issue has been taken from the fact that currently, there are few freight carriers in iran that use the green type of rail due to the low reliability of this type. this process causes cargo to be transported in a non-green and unsafe way, and as a result increases fuel consumption and environmental and social risks, and is not in line with the sustainable development of the transportation industry. the current research aims to improve the efficiency of the railway system with the help of a mathematical planning model using the existing infrastructure and fleet capacity. in such a way that by optimally allocating wagons to transport requests and reassigning them in the rail network, the acceptability in planning the course of wagons increases. comparing the proposed scheduling model with the existing programs that limit each group of wagons in only one transportation request, shows that the proposed model can be shown to increase the reliability of the rail system in fulfilling its capacity and increase profitability. railway transport companies. the implementation of the proposed planning model can cause the transfer of cargo from road types to green rail types, which will cause sustainable development of the country in the field of transportation.