مروری بر اثر ماشین پایدارساز بر روی تغییرات مقاومت جانبی و سختی قائم خطوط بالاستی

راه‌آهن نقش بسزایی در توسعه جامعه مدرن به‌ویژه در دهه‌های اخیر داشته است. سرویس اصلی راه‌آهن، حمل کالا و انتقال مسافر می‌باشد، به‌منظور اطمینان از کیفیت خدمات، تعمیر و نگهداری خطوط بالاستی الزامی است. تجربه نشان داده است که نگهداری نامناسب از خطوط راه‌آهن آثار زیان‌بار اجتماعی و اقتصادی را نیز به همراه خواهد داشت. یکی از شاخص‌های موردقبول برای کیفیت خط آهن، سختی قائم خط آهن می‌باشد. سختی قائم خط، رابطه‌ی بین نیرو جابه‌جایی می‌باشد و اغلب به‌صورت تقسیم بار وارده به ریل‌بر جابه‌جایی ریل اندازه‌گیری می‌شود. سختی قائم متغیر خط بعلاوه مقادیر افراطی آن (چه زیاد و چه کم) می‌تواند بر روند خرابی مسیر موثر باشد و همچنین این موضوع می‌تواند بیشترین تاثیرات را بر هزینه‌های نگهداری و تعمیر داشته باشد. یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار بر عملکرد خطوط، مقاومت جانبی خط می‌باشد. مقاومت جانبی خطوط بالاستی، مقاومت در برابر نیروهای جانبی اعمالی به‌موازات محور تراورسها یا عمود بر محور اصلی ریل بوده که این نیروها عمدتاً ناشی از نیروهای تماسی چرخ و ریل، نیروهای ناشی از کمانش و نیروهای گریز از مرکز در قوس‌ها می‌باشند. به‌منظور حفظ کیفیت مسیر، تامین ایمنی و بهره‌برداری مناسب از خطوط ریلی، انواع مختلفی از عملیات‌های نگهداری و تعمیرات مکانیزه خطوط در دستور کار قرار می‌گیرد. یکی از ماشین‌آلات نگهداری مکانیزه خطوط بالاستی، ماشین زیرکوب است که مهم‌ترین وظیفه‌ی آن حصول به تراز هندسی استاندارد خطوط راه‌آهن می‌باشد،فرایند زیرکوبی به نحوی است که موجب تغییر در تراکم بالاست و تغییر در پارامترهای تاثیرگذار خط می‌شود(سختی قائم و مقاومت جانبی). از این‌رو برای پوشاندن ضعف ماشین زیرکوب از ماشین پایدارساز دینامیکی خط استفاده می‌شود. ماشین پایدارساز دینامیکی، بلافاصله بعد از عملیات زیرکوبی، خط را در شرایط کنترل‌شده‌ای مستقر و بالاست را به‌طور همسان فشرده می‌کند و باعث افزایش مقاومت جانبی و سختی قائم خط بعد از زیرکوبی و حذف تقلیل سرعت در بلاک بعد از زیرکوبی و درکل موجب افزایش زمان طول عمر خط آهن می‌شود. در بررسی مقالات مقدار کاهش مقاومت جانبی بعد از زیرکوبی متغیر بوده و بین 37تا 48 درصد نسبت به قبل از زیرکوبی و میزان افزایش مقاومت جانبی بعد از تثبیت خط به‌وسیله‌ی ماشین پایدارساز بین 24 تا 37 درصد نسبت به قبل از تثبیت خط با ماشین پایدارساز(بعد از زیرکوبی) می‌باشد. در این مقاله به بررسی تغییرات مقاومت جانبی و سختی قائم خطوط بالاستی بعد از ماشین پایدارساز خط با رویکرد آزمایش‌های میدانی بررسی می‌گردد و نتایج آن در سه مرحله‌ی قبل از زیرکوبی،بعد از زیرکوبی و بعد از پایدارساز مقایسه می‌گردد.

field investigation of the effect of dynamic track stabilizer on lateral resistance and vertical stiffness of ballasted railway track

railways have played a significant role in the development of modern society, especially in recent decades. the main service of the railway is freight and passenger transportation, in order to ensure the quality of service, maintenance and repair of overhead lines is mandatory. experience has shown that improper maintenance of railway lines will also bring harmful social and economic effects. one of the accepted indicators for the quality of the railway track is the vertical stiffness of the railway track. the vertical stiffness of the track is a relationship between displacement force and is often measured by dividing the load on the rail by the displacement of the rail. the variable vertical stiffness of the track, as well as its extreme values (both high and low), can be effective in the process of track failure, and this issue can also have the greatest impact on maintenance and repair costs. another factor affecting the performance of overhead track is lateral resistance. the lateral resistance of overhead lines is the resistance against lateral forces applied parallel to the axis of the sleeper or perpendicular to the main axis of the rail, and these forces are mainly caused by the contact forces between the wheel and the rail, the forces caused by buckling and the centrifugal forces in the curve. in order to maintain track quality, ensure safety, and proper operation of railway track, various types of mechanized maintenance and repairs of overhead lines are put on the agenda. one of the mechanized maintenance machines is the tamping machine, the most important task of which is to obtain it is the standard geometrical level of railway track, the tamping process is such that it causes a change in the top density and a change in the effective parameters of the track(vertical stiffness and lateral resistance). therefore, to cover the weakness of the tamping machine, a dynamic track stabilizing machine is used. the dynamic stabilizer machine, immediately after the crushing operation, compresses the line in the controlled conditions of the established and ballast equally, increasing the lateral resistance and vertical stiffness of the track after crushing and eliminating the reduction of speed in the beam after crushing and increasing the holding intervals. and in general, it increases the lifespan of the railway track. in the review of the articles, the amount of reduction in lateral resistance after tamping varies between 37 and 48% compared to before tamping and the amount of increase in lateral resistance after stabilizing the track with a stabilizing machine is between 24 and 37% compared to before stabilizing the track with a stabilizing machine. in this article, the changes in lateral strength and vertical stiffness of overhead lines after the track stabilizer machine are investigated with the approach of field tests, and the results are compared in three stages before tamping, after tampimg, and after the stabilizer.