ارزیابی پیمانکاران پروژه‌های نگهداری و تعمیرات خط و سازه‌های راه‌ آهن با استفاده از روش بهترین- بدترین؛ مطالعه موردی محور جنوب

طرح‌های زیر بنایی و عمرانی ، نقش بسیار پررنگی در رشد اقتصادی کشور ایفا می‌نمایند. در میان این طرح‌ها، اهمیت حمل و نقل ریلی و تاثیرات مثبت آن بر ساختار و رشد اقتصادی کشور از جمله تولید، سرمایه‌گذاری و اشتغال بر کسی پوشیده نیست. پروژه‌های ریلی به دلایل متعددی مانند بالا بودن هزینه‌های زیرساخت، تعدد ذینفعان و محدودیت‌های متعدد بودجه‌ و زمان، نیازمند رویکردی علمی، دقیق و بهینه در تمامی مراحل پروژه، از طراحی تا اجرا و بهره‌برداری می‌باشند. از طرفی اجرای پروژه‌های ریلی بصورت همزمان امکان‌پذیر نمی‌باشد. با توجه به عدم امکان اجرای همزمان چندین پروژه ریلی، ارزیابی و انتخاب پروژه‌های دارای ارجحیت، دارای اهمیت بسیاری زیادی می‌باشد. در این راستا، انتخاب پیمانکار مناسب یکی از مسائل بسیار مهمی است که نقش بسزایی در موفقیت یا عدم موفقیت یک پروژه خواهد داشت. وجود پیمانکاران مجرب و حرفه‌ای در اجرای هر پروژۀ عمرانی، نقشی اساسی را ایفا می‌کند. تعمیرات و نگهداری خطوط راه‌آهن نیز از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار می‌باشد؛ تعمیر و نگهداری اصولی به شکلی غیر مستقیم ضمن صرفه‌جویی در هزینه‌ها باعث افزایش ظرفیت خطوط و کاهش تاخیرها خواهد شد. از طرفی محور جنوب در شبکه راه‌آهن ایران، به دلایل متعدد دارای اهمیت زیادی می‌باشد از جمله اتصال کریدور شمال به جنوب کشور و نقش آن در توسعه ترانزیت ریلی. هدف از این مقاله ارائه مدلی در جهت ارزیابی و اولویت‌بندی پیمانکاران نگهداری و تعمیرات خط و سازه‌های ریلی محور جنوب می‌باشد. در این مقاله با استفاده از روش تصمیم‌گیری بهترین- بدترین، پیمانکاران داوطلب برای اجرای پروژه با توجه به معیارهای تعریف شده، ارزیابی و بهترین گزینه شناسایی و پیشنهاد میگردد.