الگوی معماری سکونت گاهی مبتنی بر معماری خاک نمونه مورد مطالعه: شهر ورزنه

بهره گیری از مصالح بوم آورد، که از مصادیق توجه به معماری پایدار است، به خوبی در معماری سنتی ایران دیده می شود و سرزمین ایران از دیرباز دارای گنجینه های ارزشمندی از معماری خاک بوده است. همخوانی با بستر و زمینه، همسازی با تمام اقلیم ها، نداشتن اثرات زیست محیطی، قیمت ارزان و آسایش محیطی از پتانسیل های بهره گیری از خاک درمعماری می باشد؛‌که می تواند منجر به ارتقا کیفیت محیطی شود. همین امر باعث توجه ویژه به معماری خاک در دهه های اخیر شده است. بر این مبنا پژوهش حاضر به منظور دستیابی به الگوی طراحی مسکن در شهر ورزنه مبتنی بر معماری خاک طرح ریزی شده است. ورزنه شهری با تاریخی غنی، در زمینه معماری خاک پیشینه استواری دارد. برای دستیابی به الگوی مطلوب مسکن مبتنی بر خاک، در ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانه ای روش های مختلف ساخت با خاک و تجربیات داخلی و خارجی معماری با خاک بررسی شد. سپس با حضور در محل و مصاحبه و مشاهدات میدانی، نیازهای استفاده کنندگان مورد بررسی قرارگرفت. همچنین چند نمونه از مسکن سنتی و امروزی شهر ورزنه مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت تا در نهایت الگوی مسکن مناسب برای شهر ورزنه مبتنی بر معماری خاک ارائه گردد. در این مطالعه سعی شده الگوی ارائه شده ضمن پاسخگویی به نیاز های امروز اهالی، به فرهنگ، تاریخ، اقلیم و سنت های منطقه توجه داشته باشد.