مقایسه روش های تهویه غیر فعال در معماری بومی مناطق مرکزی (گرم و خشک) و مناطق جنوبی (گرم و مرطوب) ایران با تاکید بر عملکرد بادگیرها

بادگیر یکی از عناصر شاخص معماری بومی است و می تواند یک سیستم سرمایش غیرفعال در نظر گرفته شود. بادگیرها در اقلیم گرم و خشک و گرم و مرطوب عامل اساسی در تهویه طبیعی هوا است. از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی استفاده گردید. استفاده از اسناد مکتوب، تجزیه تحلیل کیفی و مروری، از جمله ابزارهای گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضرند. هدف بررسی روش های سرمایش غیرفعال در معماری بومی ایران با تاکید بر تفاوت های شکلی و عملکردی بادگیرهای مناطق مرکزی (گرم و خشک) و بادگیرهای مناطق جنوبی (گرم و مرطوب) ایران می باشد. نتایج بیانگر آن است که بادگیرهای اقلیم گرم و خشک و گرم و مرطوب عملکرد عمده ای در تهویه هوا و ایجاد هوای مطبوع دارند. بادگیرهای اقلیم گرم و مرطوب در خنک سازی هوا فقط از طریق جابه جایی هوا عمل می کنند در حالی خنک سازی در اقلیم گرم و خشک از طریق جا به جایی هوا و سرمایش تبخیری است.

comparison of passive ventilation methods in native architecture of central (hot and dry) and southern (hot and humid) regions of iran with emphasis on the performance of wind deflectors.

…