تبیین جایگاه انسان در آموزش معماری زیست مبنا و آرمانشهر

آموزش معماری یکی از موضوعات کلیدی و مهم در ترسیم آینده معماری به شمار می آید. معماری گذشته ایران که همواره با تاکید برارزش های پایدار از جایگاهی ویژه برخوردار بوده، در دوره کنونی با پیدایش لغات دوگانهی سنت و مدرنیته دچار نوعی ابهام و سردرگمی شده است. در بین عناصر نظام آموزشی هیچکدام با عنصر استادی برابری نمی‌کند از این روست که اساتید اساسی‌ترین عامل تجدید بنای تعلیم و تربیت به شمار می‌روند. آموزش معماری، همچون هر نوعی از آموزش و فرا گیری، در همه ساحات آن، بر اساس بنیان های نظری و فلسفی تربیت شکل میپذیرد. در این پژوهش، ابتدا جهت بررسی ادبیات موضوع، مروری بر برخی از دسته‌بندی‌های ارائه شده از آموزش معماری ارائه می‌گردد. در ادامه روش‌های های آموزشی مندرج در هر بخش از ساختار نظری (سنتی، معاصر و مطلوب) بیان می‌گردد و در آخر مدل مفهومی آموزش مطلوب معماری تبیین می‌گردد.

explaining the position of human in the teaching of bio-based architecture and utopia

architecture education is one of the key and important subjects in drawing the future of architecture. iran s past architecture, which has always had a special place by emphasizing sustainable values, has suffered a kind of ambiguity and confusion in the current period with the emergence of the dual words of tradition and modernity. among the elements of the educational system, none is equal to the element of professors, that is why professors are considered the most fundamental factor in the renewal of education. architectural education, like any kind of education and learning, in all its fields, is formed based on the theoretical and philosophical foundations of education. in this research, firstly, in order to review the subject literature, an overview of some of the presented categories of architecture education is provided. in the following, the educational methods included in each part of the theoretical structure (traditional, contemporary, and desirable) are explained, and finally, the conceptual model of the desired architectural education is explained.