تبیین الگوهای طراحی معماری در مراکز اجتماعی با رویکرد مشارکت اجتماعی

مشارکت و تعامل افراد در دنیای امروز از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد و به تبع آن ایجاد بستری مناسب برای تعامل افراد از جمله مسائلی است که امروزه در بسیاری از طراحی ها مدنظر معماران قرار گرفته است. مرکز اجتماعی می تواند یکی از ابزارهای توانمندسازی و جلب مشارکت مردمی باشد که با استقرار در محلات به عنوان تسهیل گر، سطح سلامت ساکنان محله را از طریق مشارکت همگانی و همکاری های بین بخشی ارتقا بخشد. جامعه آماری این مقاله چهار مرکز اجتماعی در کشور انگلستان می باشد که با روش توصیفی_تحلیلی و گردآوری اطلاعات از طریق اسنادی و کتابخانه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند، سپس با بررسی معیارهای مشارکت اجتماعی در این نمونه ها با روش استدلال قیاسی به بیان الگوهای مورد نظر پرداخته شده است. به این ترتیب با توجه به الگوهای به دست آمده می توان نتیجه گرفت که مرکز اجتماعی با بهره گیری از پتانسیل های موجود در محل، افزایش اعتماد به نفس مردم محل و قدرت خودکفایی افراد و ارتقاء فرهنگی و سطح کیفی محیط و افزایش حس تعلق سبب ایجاد اعتماد و افزایش احساس رضایت در افراد شده و در نتیجه در ارتقاء حس همکاری و استفاده از توانایی های بالقوه افراد موثر بوده و افزایش مشارکت اجتماعی را سبب می شود.

explaining architectural design patterns in community centers with the approach of social participation

the participation and interaction of people in today s world is very important, and as a result, creating a suitable platform for people s interaction is one of the issues that are considered by architects in many designs today. the social center can be one of the tools of empowering and attracting people s participation, which, by establishing itself in the neighborhoods as a facilitator, will improve the health level of the residents of the neighborhood through public participation and interdepartmental cooperation. the statistical population of this article is four community centers in england, which have been analyzed by descriptive-analytical method and gathering information through documents and library, then by examining the criteria of social participation in these samples with the method of analogical reasoning to express the patterns the target has been paid