از معماری زیست‌مبنا قاجاری تا آرمانشهر مدرن پهلوی اول(نمونه مورد مطالعه: سبزه‌میدان و میدان بلدیه، رشت)

در این پژوهش سعی ما بر این است تا بتوانیم رویکرد نظری حکمرانی در دو دوره متفاوت را که در کالبد شهری تجلی پیدا کرده است، مورد مطالعه و مقایسه قرار دهیم. به همین منظور «سبزه میدان» از دوره قاجار و «مجموعه میدان بلدیه(شهرداری)» از دوره پهلوی اول را برای این پژوهش انتخاب کرده‌ایم. با توجه به ماهیت کاربردی تحقیق، پژوهش از نوع کیفی و روش آن تحلیلی، مقایسه‌ای و تطبیقی بوده و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای می‌باشد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که «سبزه‌میدان» نمادی از تجددخواهی مردم و تجلی‌گاه تحولات مردمی دوران مشروطه در شهر رشت می‌باشد؛ فضایی زیست‌مبنا که زندگی شهری در آن جاری بود به ویژه پس از مشروطه تا پهلوی اول که به عنوان «میدان مردم و حکومت» تلقی می‌شد و جایگاه همه‌گونه کنش‌های عصر تجدد به حساب می‌آمد اما از زمان ساخت میدان بلدیه، به میزان زیادی جاذبه‌ی خود را از دست داد. در فرآیند تخریب عناصر نماینده سُنتی شهر رشت(گورستان و زیارتگاه ابوجعفر) در دوره پهلوی اول، میدان بلدیه بر آن است که چهره‌ای کاملا متجدد از شهر ایرانی را برای شهروندان به تصویر بکشد که نماد دولت پهلوی و دریچه‌ای از شکوه، اقتدار و ثروت شهر به سوی جهان می‌باشد.

from the qajar bio-based architecture to the modern utopia of early pahlavi(case study: sabzemeidan and baladiyeh square, rasht)

in this research, we try to study and compare the theoretical approach of governance in two different periods that has been manifested in the urban body. for this purpose, we have selected sabzemeidan from qajar period and municipality square complex from the early pahlavi period for this study. considering the applied nature of the research, the research is qualitative and its method is analytical, comparative and comparative and data collection is library. the results of the research show that sabzemeidan square is a symbol of the people s modernism and the manifestation of the popular developments of the constitutional period in the city of rasht; a bio-based space in which urban life flowed, especially after the constitution to the early pahlavi which was considered as the field of people and the state and the place of all the acts of modernity was considered, but since the construction of the square of municipality, a great deal of attraction has been he lost himself. in the process of demolishing elements of traditional representative of rasht city(abu ja far cemetery and shrine) during the early pahlavi period, municipality square intends to portray to citizens a completely modern face of the iranian city that symbolizes the pahlavi state and a window of glory.