جامعه‌پذیری خانواده محور و سبک زندگی مهدوی از منظر مرحوم آیت‌الله صافی گلپایگانی

نظام «کنش و واکنش» و نظام «هیجان و انگیزش» انسان‌ها در حیات فردی و اجتماعی خود در گروی نظام «نگرش و ارزش» آن‌هاست. سامان بخشی به این نظامات در گروی نظام «روش» حاکم بر آن‌هاست. نظام امامت و ولایت که ریشه در توحید دارد سه نظام فوق را مدیریت می‌کند. ولی اساس آن و کارکرد اصلی آن، این است که به‌مثابه‌ی نظام «روش» است. نظام امام و ولایت در شیوه و متد دیدن، فکر کردن و فهمیدن تاثیر بنیادین دارد. طبیعی است که فرایند رفتار و مدیریت رفتار نیز تابعی از نظام روش است. جامعه‌پذیری و سبک زندگی مهدوی که در ذیل دین و توحید سامان می‌یابد بیانگر سه نظام فوق با حاکمیت و محوریت نظام روش است. استقلال ماهوی نظام امامت و ولایت در میان دیگر نظام‌ها و مکاتب بشری و هم‌چنین ابتکارات منحصربه‌فرد کارکردی آن در حیطه‌ی مدیریت رفتار اجتماعی اعم از خودسازی، دگرسازی و جامعه‌سازی حقیقتی است که در جامعه‌پذیری و سبک زندگی مهدوی نمایان می‌شود. عقلانیت ساختاری و عدالت ساختاری با اصالت بخشیدن به خانواده ولایی و امتداد بخشیدن هویت‌های خانواده به جامعه و تبدیل آن به خانواده‌ی بزرگ ملی و بین‌المللی از تجلیات خرد و کلان سبک زندگی مهدوی است.