جایگاه‌شناسی مفهوم امید در نظام فکری رهبری با تاکید بر بیانیه‌ی گام دوم

حرکت از مقوِّمات حیات انسانی است و از مقوِّمات حرکت نیز مبدا، مقصد، هدف، موانع، همراه، نقشه، توشه‌ی راه و راهبر است. از منظر یک راهبر، مدیریت حرکت عبارت از مدیریت مدیرِ حرکت است تا انسان با راهبر همراهی مستمر با رسیدن به مقصد داشته باشد؛ زیرا راهبر، هدفش رسیدن انسان به مقصد است. برای تحقق این هدف، رسالت راهبر از میان سه گزینه‌ی رفتن انسان به سمت مقصد، بردن به سمت مقصد و همراهی با انسان و مدیریت حرکت او به سمت مقصد، گزینه‌ی آخر است. نکته‌ی بسیار مهم این است که مدیریت حرکت انسان با مدیریت فعالیت‌های انسان دوتاست و خلط آن‌ها باهم نتایج اشتباه به بار می‌آورد. مدیریت فعالیت‌ها توسط انسان و همراهان از طریق برنامه‌ریزی و اجرا رقم می‌خورد و چون در این کار به‌تنهایی و بدون راهبر به مشکلاتی مبتلا می‌شوند که حرکتشان نافرجام می‌ماند مفهومی به نام راهبری معنا می‌یابد. در نظام اسلامی ایران، روش راهبر این است که با مدل تشکیلات ولایی انسان‌ها را به‌گونه‌ای مدیریت کند که هیچ‌گاه در مدیریتشان اختلالی رخ ندهد که حرکتش نافرجام بماند و به مقصد نرسند. مدل تشکیلات ولایی به معنای ارتباط منظم و پیوند مستحکم با ولی از جهت نظری، عملی و روحی در همه‌ی جوانب زندگی تنها مدل تولید و تثبیت امید پایدار برای گروه شدن انسان‌ها و فعالیت‌های گروهی طراز و مطلوب است. این نگارش با روش توصیفی و تحلیلی و بهره‌گیری از منابع مکتوب و دیجیتال سامان‌یافته است.