سیستم‌های ذخیره‌سازی هیدروژنی در طراحی سازه‌های پایدار و مدیریت انرژی

سیستم‌های ذخیره‌سازی هیدروژنی به دلیل توانایی ذخیره و توزیع انرژی با کمترین تاثیر زیست‌محیطی، نقش کلیدی در طراحی سازه‌های پایدار و مدیریت انرژی ایفا می‌کنند. این پژوهش به بررسی تاثیر استفاده از سیستم‌های ذخیره‌سازی هیدروژن در سازه‌های عمرانی و معماری پرداخته است و قابلیت‌های این فناوری را در کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای ارزیابی می‌کند. روش تحقیق به صورت مروری و با بررسی منابع علمی و پروژه‌های موفق در زمینه ذخیره‌سازی هیدروژن و کاربرد آن در سازه‌های پایدار صورت گرفته است. همچنین، تحلیل چالش‌ها و فرصت‌های پیاده‌سازی این سیستم‌ها در پروژه‌های عمرانی و معماری مورد بررسی قرار گرفته است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که استفاده از هیدروژن به عنوان منبع انرژی، به کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی، بهینه‌سازی مصرف انرژی و ایجاد سازه‌های با ردپای کربنی پایین منجر می‌شود. همچنین، این فناوری می‌تواند ناپیوستگی در منابع انرژی تجدیدپذیر مانند باد و خورشید را با ذخیره انرژی مازاد برطرف کند. نتایج این پژوهش نشان داد که سیستم‌های ذخیره‌سازی هیدروژنی پتانسیل قابل توجهی در تحول صنعت ساخت‌وساز و ایجاد شهرهای پایدارتر دارند، هرچند چالش‌های فنی و اقتصادی پیاده‌سازی این سیستم‌ها نیاز به تحقیقات و سرمایه‌گذاری‌های بیشتر دارد.