به کارگیری مصالح سبز در مهندسی عمران به منظور توسعه پایدار

امروزه رشد جمعیت و افزایش شهرنشینی و درنتیجه آن افزایش نیاز به زیرساخت‌های شهری همانند ساختمان‌ها و راه‌ها و از طرفی افزایش آلودگی محیط‌ زیست به دلیل صنعتی شدن زندگی بشر و همچنین تاثیر سو قابل‌توجه پروژه‌های عمرانی بر محیط ‌زیست؛ به‌کارگیری مصالح دوستدار محیط ‌زیست و پایدار تحت عنوان مصالح سبز در مهندسی عمران اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است. از این ‌رو این پژوهش به بررسی و معرفی مصالح سبز به ‌منظور توسعه پایدار در مهندسی عمران در زمینه راه‌سازی و ساختمان‌سازی می‌پردازد. مصالحی همچون بلوک‌های کاه، خاک فشرده، بامبو، بتن سبز شامل بتن ژئوپلیمری، بتن پلیمری و بتن تهیه‌ شده با مواد زائد، بلوک های خاکی، ملات سبز پلیمری، روسازی‌های نفوذپذیر و روسازی های تهیه‌ شده با مواد زائد، از جمله مهم‌ترین مصالح سبز پایدار در ساخت‌وسازهای عمرانی است که به‌ منظور حفظ محیط‌ زیست و رسیدن به اهداف توسعه پایدار سازمان ملل باید مورداستفاده قرار گیرد.