بررسی عددی میزان تاثیر پوشش گیاهی بر رفتار خاک متورم‌شونده غیراشباع و نیروهای داخلی وارد بر غلاف چاه‌های گاز (مطالعه موردی: خانگیران سرخس)

اکثر طرح ها و پروژه های عمرانی بر روی خاک هایی ایجاد می شود که بالاتر از سطح آب زیرزمینی قرار دارند و این موضوع باعث می شود که خاک در فاز غیراشباع قرار گرفته و در آن مکش بافتی به وجود آید. خاک‌های متورم‌شونده خاک هایی هستند که با جذب رطوبت و کاهش مکش بافتی، افزایش حجم از خود نشان می دهند. خاک های متورم شونده به دلیل تغییرات رطوبت و نفوذپذیری، پتانسیل ایجاد خسارات جدی به سازه های مختلف، از جمله غلاف چاه های گاز دارند. پوشش گیاهی می تواند با کنترل تبخیر و تعرق، میزان رطوبت خاک را تعدیل کرده و به کاهش یا کنترل تورم خاک کمک می کند. در این تحقیق، با استفاده از مدل های عددی در نرم افزار ژئواستودیو، تاثیر پوشش گیاهی بر توزیع رطوبت خاک، میزان تورم و نیروهای داخلی وارد بر غلاف های چاه های گاز بررسی شد. نتایج نشان داد که حضور پوشش گیاهی می‌تواند به طور معناداری تورم خاک و نیروهای وارد بر غلاف دیواره چاه گاز را کاهش داده و پایداری سازه‌های واقع بر خاک و سازه های زیرزمینی را بهبود بخشد.