ضرورت مناسب‌سازی مسکن برای افراد مبتلا به اختلال روانی

مدت‌هاست که بشر تلاش خود را برای ایجاد دستورالعمل و راه حل‌های معماری در جهت سهولت و استقلال در زندگی افراد دارای مشکلات جسمی- حرکتی می‌کند اما به طور مبسوط بر روی سایر اختلالات نظیر اختلال روانی فعالیتی صورت نگرفته است و بسیاری از اختلالات از دستورالعمل‌های معماری به دور مانده‌اند. اختلال روانی مانند اختلال شناختی زوال عقل در سال‌های اخیر شیوع بالایی پیدا کرده است. با توجه به رشد شدید این اختلالات، در نظرگرفتن این افراد، ایجاد امکانات و بالفعل کردن آنان حائز اهمیت خواهد بود. معماری یک عامل مهم و موثر محیطی در این راستا است چرا که بر افراد، حالات روحی- روانی و کنش و واکنش‌ها تاثیر دارد، بنابراین هنگام طراحی در نظر گرفتن دستورالعمل‌های مناسب معماری ضرورت زیادی دارد. به این منظور پژوهش حاضر، با بررسی نظام‌مند پژوهش‌های پیشین به ارتباط میان مناسب‌سازی مسکن و اختلال روانی می‌پردازد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که اختلال روانی همانند سایر اختلالات نیازمند ارائه استلزامات طراحی در خصوص مناسب‌سازی مسکن خواهد بود.