مطالعه میدانی رفتار پسماند ساختمانی مسلح‌شده با ژئوسل به عنوان مصالح راهسازی تحت بارگذاری چرخ

در تحقیق حاضر به بررسی رفتار شیارافتادگی نخاله‌های ساختمانی و ژئوسل تحت بارگذاری چرخ پرداخته شده‌است. آزمایش‌ها تماماً صحرایی بوده و مدل فیزیکی دارای ابعاد 1 در 1 متر و ارتفاع 7/0 متر است. جهت بارگذاری چرخ از خودرو تیبا هاچ‌بک استفاده شده‌است. بارگذاری چرخ با عبور خودرو بر روی مدل فیزیکی به صورت رفت‌و‌برگشتی بوده، که جریان ترافیک یا راه دوطرفه را شبیه‌سازی می‌کند. میزان شیارافتادگی در سیکل های 2، 4، 10، 20، 30، 50، 80 توسط قاب آلومینیومی و متر لیزری که بر روی قاب قرار می‌گیرد، اندازه‌گیری شده‌است و در نهایت نمودار‌های شیارافتادگی در برابر تعداد عبور خودرو از روی مدل فیزیکی رسم شده و مقایسه شده‌اند. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده ژئوسل نقش به‌سزایی در کاهش شیارافتادگی ایفا کرده‌است. به‌طوری‌که در مدل فیزیکی مسلح‌نشده با بستر و رویه ماسه خوب دانه‌بندی‌شده 32 میلیمتر شیارافتادگی بوجود آمد. بااین‌حال هنگامی‌که در همین مدل‌ فیزیکی از ژئوسل استفاده ‌شد، شیارافتادگی به 23 میلیمتر کاهش پیدا کرد. جهت بررسی نقش نخاله ساختمانی در شیارافتادگی نیز در خاک بستر به‌ ازای ماسه خوب دانه‌بندی‌شده از نخاله ساختمانی استفاده شد که به ‌دلیل وجود تیز گوشگی مصالحی چون بتن خردشده، آجر و سرامیک زاویه اصطکاک داخلی افزایش یافت و سبب کاهش 35 درصدی شیارافتادگی شد. هنگامی‌که نخاله ساختمانی و ژئوسل با هم در یک مدل فیزیکی مورد استفاده قرار گرفتند، شیارافتادگی نسبت به مدلی که مسلح نشده بود و به‌ا زای نخاله ساختمانی در بستر آن ماسه خوب‌دانه‌بندی‌شده به‌کار رفته‌بود 66 درصد کاهش پیدا کرد. با توجه به ‌اینکه نخاله ساختمانی و ژئوسل و همچنین ترکیب این ‌دو نتایج مطلوبی را در شیارافتادگی از خود نشان دادند می‌توان از آن‌ها در بستر راه‌ها استفاده نموده و از آلودکی‌های زیست‌محیطی و خرج‌های کلان جهت تسلیح کاست.