بررسی انواع پی‌های عمیق با رویکرد فنی و اجرایی

با گسترش شهرها و افزایش جمعیت، بهره‌گیری از ساختمان‌های بلندمرتبه روزبه‌روز افزایش می‌یابد. تشدید بارهای وارد بر شالوده در اثر این تغییرات و در نتیجه عدم امکان بهره‌گیری از شالوده‌های سطحی، به یکی از مسائل اساسی در حوزه مهندسی ژئوتکنیک تبدیل شده ‌است. از این‌ رو برای دستیابی به ظرفیت باربری بیشتر و کنترل نشست غیر‌یکنواخت شالوده، پی‌های عمیق (شمع‌ها) مورد استفاده قرار گرفته‌اند. نشست غیر‌یکنواخت شالوده سبب خسارات جبران‌ناپذیری مانند آسیب به نمای سازه و کاهش سرویس‌دهی می‌شود. شمع‌ها، ستون‌های لاغری هستند که از طریق اصطکاک بین دیواره شمع و همچنین اتکای انتهایی شمع بر روی خاکی با مقاومت فشاری بالا، باعث افزایش ظرفیت باربری شالوده می‌شود. از این‌ رو به منظور افزایش ظرفیت باربری (به خصوص ظرفیت باربری اتکایی) از این نوع شالوده در خاک‌های مسئله‌دار و سست که امکان استفاده از شالوده‌های سطحی وجود ندارد، بهره گرفته ‌می‌شود.