ارزیابی میدانی عوامل موثر بر سختی معادل لایه‌های سنگدانه‌ای روسازی با استفاده از آزمایش افت‌وخیزسنج سقوط وزنه سبک (lfwd)

مدول الاستیک نقش بسیار مهمی در ارزیابی و طراحی زیرساخت‌های راه‌ها ایفا می‌کند و به عنوان پارامتر اصلی برای نشان دادن سختی و رفتار زیرساخت‌های راه‌ها در روش‌های آزمایشگاهی و نیمه تجربی استفاده می‌شود. در مطالعه حاضر، با استفاده از آزمایش میدانی غیرمخرب افت و خیزسنج سقوط وزنه به ارزیابی عوامل موثر بر مدول الاستیک (e) از قبیل نوع دانه‌بندی، کیفیت مصالح و افزایش ضخامت روسازی در یک مقطع از مسیر در حال ساخت پرداخته شده است. نتایج نشان داد که مدول الاستیک روسازی به عنوان تابعی از کیفیت مصالح، دانه‌بندی و ضخامت روسازی برای لایه زیر اساس، لایه اول اساس و لایه دوم اساس به ترتیب 6/16 ، 7/41 و 8/47 درصد نسبت به لایه بسترافزایش یافته و افت و خیز اندازه‌گیری شده در آزمایش lfwd نیز برای لایه‌های مذکور به ترتیب 6/12، 9/40 و 6/47 درصد نسبت به لایه بستر کاهش یافته است. استفاده از مصالح اساس و افزایش ضخامت آن تاثیر قابل توجهی در کاهش سطح کرنش‌های ایجاد شده در روسازی دارد. در ادامه مدل‌های رگرسیونی و معادلات پیش‌بینی ارائه گردید که دقت بسیار بالایی در پیش‌بینی ارتباط بین مدول الاستیک و ضریب سختی روسازی یا افت و خیز در روسازی را نشان می‌دهند. این مدل‌ها ابزارهای ارزشمندی برای بهینه‌سازی طراحی و نگهداری روسازی‌ها ارائه می‌دهند.