بررسی روش‌های شناسایی سیستم در سازه‌ها و حذف اثر نویز از داده‌ها

کسب به موقع اطلاعات دقیق از وضعیت ساختاری و پارامترهای رفتاری یک سازه اولین گام ضروری در تشخیص آسیب برای پایش سلامت و افزایش ایمنی سازه‌ها می باشد. وقوع خرابی در ساختمان‌ها، پل‌ها، سکوهای نفتی و به طور کلی تمام سیستم‌های سازه‌ای در طول عمر سازه، امری اجتناب‌ناپذیر می‌باشد. شناسایی دقیق پارامترهای سازه‌ای به عنوان یک روش غیرمخرب، ابزاری موثر برای ارزیابی وضعیت سازه‌های موجود و تخمین طول عمر باقی‌مانده آن‌ها محسوب می‌شود؛ اما در بسیاری از موارد عملی، به دلیل تاثیرات محیطی بر داده‌های ثبت ‌شده، شناسایی دقیق پارامترهای مودال دشوار می‌شود. این موضوع لزوم توسعه تکنیک‌هایی برای استخراج خواص ارتعاشی و حذف تاثیر سیگنال‌های نویزدار (که معمولا در تست‌های ارتعاش محیطی مشاهده می‌شود) را آشکارتر می‌سازد. در طول دهه‌های گذشته، محققین روش‌های مختلفی از جمله تست‌های آزمایشگاهی، تحلیل‌های عددی و مدل‌سازی‌های کامپیوتری را برای شناسایی خواص دینامیکی سیستم‌های مختلف سازه‌ای پیشنهاد کرده‌اند. این مقاله به بررسی تحقیقات انجام شده در خصوص شناسایی سیستم سازه‌ای می‌پردازد. همچنین، مطالعاتی در زمینه مقابله با مشکل داده های آلوده به نویز نیز بررسی شده است. این تحقیق می‌تواند به محققین در بهبود روش‌های پایش و ارزیابی سلامت سازه‌ها کمک نماید.