تاثیر متغیرهای راهبرد، کسب و کار، و فناوری اطلاعات شرکت های صنعتی بر طراحی معماری سازمانی

معماری، کلمه‌ای است که از زبان یونانی گرفته‌ شده‌ و به معنای ساختار اصلی است. بسیاری از متخصصان فرایند معتقد هستند که این واژه با “ معماری کسب‌ و کار“ مترادف است. اما تئوری ‌پردازان فرایند کسب‌ و کار معمولا به نقش کلیدی فرایند در تعریف اهداف کلی سازمان تاکید دارند. در حقیقت اکثر متخصصین فرایند، سیستم‌ها و سازمان‌ها را به ‌مثابه یک فرایند بزرگ درنظر می‌گیرند که ورودی‌ها را تبدیل به خروجی می‌کند. آن‌ها معمولا سازمان را به یک یا چند زنجیره ارزش و زنجیره ارزش را به چند فرایند کسب ‌و کار بزرگ تقسیم می‌نمایند. این تقسیم ‌بندی تا چندین مرحله و رسیدن به فعالیت‌ها و وظایف سازمانی ادامه دارد. آن‌ها پس از ایجاد خروجی ‌های کلیدی و زنجیره‌ های ارزش، اقدام به تعریف ذینفعان، ارزش ‌های پیشنهادی، شاخص ‌های کلیدی عملکرد (kpi1)، طرح مدیریت فرایند ها و تمامی ابزارها و روش‌ هایی که مدیران برای دستیابی به عملکرد مطلوب سازمان به آن‌ها نیاز دارند، می‌کنند. فرض بر این است که فناوری اطلاعات، ظرفیت خود را به ‌منظور پشتیبانی از معماری فرایند کسب‌ و کار سازمان به خدمت می‌گیرد. راهبردها در یک سازمان و ساختار کسب و کار توام با آن و از طرفی تلفیق این دو بحث با فناوری اطلاعات، در شکل گیری معماری سازمانی منسجم، نقش کلیدی و اساسی دارند.