رشد در سایه آسیب (بررسی رشد پس از آسیب در پاندمی کرونا)

به طورکلی تجارب آسیب زا و بحرآنهای بزرگ مربوط به سلامتی نظیر بیماری کرونا، میتوانند اثرات قدرتمندی بر افراد و جوامعبگذارند. اغلب پژوهش های موجود بر اثرات منفی یک رویداد آسیب زاد نظیر اختلال استرس حاد، اختلال استرس پس از آسیب،اضطراب، افسردگی تاکید کردهاند؛ اما واکنش های منفی تنها بخشی از پیامدها و واکنش های افراد به حادثه یا رویداد آسیب زا راتوجیه میکنند، قسمتی دیگر از پیامدهای یک رویداد آسیب زا میتواند رشد پس از آسیب باشد. منظور از رشد پس از آسیبتغییرات روانشناختی و شخصی مثبتی است که بعد از حادثه آسیبزا در فرد ایجاد میشود و فراتر از بازگشت به تعادل است ودارای اهمیت انطباقی است. در منابع مختلف رشد پس از آسیب با عناوینی نظیر منفعت یابی، شکفتن، آگاهی وجودی متعالی،منافع ادراک شده، تجدید خود، رشد مرتبط با تنش و مقابله انتقالی نیز مطرح شده است؛ بنابراین با توجه به اهمیت موضوع اینپژوهش با هدف بررسی مفهوم رشد پس از سانحه، ابعاد و مولفه های مرتبط با آن در جریان پاندمی کرونا، درقالب یک مطالعهمروری انجام و اطلاعات موجود از طریق بررسی کتب، مقالات پژوهشی و همایشی و جستجو در سایت های داخلی و خارجی،بدست آمده است. در نهایت نتیجه این تحقیق حاکی از آن بود که تعدادی متغیر فردی و اجتماعی میتوانند رشد پس از آسیبرا در افراد درگیر بیماری کرونا پیش بینی کنند. بنابراین میتوان اقدامات و برنامه ریزی هایی در جهت مدیریت متغیرهای مرتبطبا آن انجام داد تا بتوان در رویارویی با بحرآن ها، در مسیر رشد گام برداشت.